Doğum sonrası depresyonu !!!

Mavisbiri · 2022-02-21T06:50:28+00:00

Merhaba . Doğum sonrası depresyonunu yaşayan var mı ? Kurtulmak İçin neler yaptınız ? Ben 1 hafta önce doğum yaptım ve çok fena başladı . Önerilerinizi bekli...

BabyMerttt

Mavisbiri ayni seyleri yasiyorum

Sevnur_a

Ben yakınında bir market var oraya gidiyorum o bile çok iyi geliyor ☺

Eceninannesi33

Mavisbiri ben hem riskli zor bir gebelik geçirdim erken doğum yaptım sütüm gelmedi bebek yoğun bakımda kaldı başımıza gelmeyen kalmadı eşimden özellikle çok uzaklaştım çok soğudum 3 aylık evliydim hamile kaldığımda çok istemiştik bebiş gebelik + lohusalık hep ağlayarak ve mutsuz geçti hayatım hep kızım oldu eşimden uzak durdum istemedim ve bizim hiç ilişkimiz olmadı belki de o yuzden uzaklaştım ondan hala toparlanamıyorum her yaptıgı her söylediği bana batıyor bunlar normal mi geçici mi bilemiyorum😭😭😭

defnosunannesi

Eceninannesi33 ben de boyle yasadim destek al ben almadim evliligimkz son buldu bizim gerci bitmesi bizim acimizdan iyi oldu baska sebeplerde vardi ama kendin icin dik durmak icin yardim almalisin

Ata-sMom58

Mavisbiri bu hissettiklerinin bir bir yaşadım. Ve aynı zamanda bebeğimle beş gün enfeksiyondan dört gün koronadan yoğum bakımda kaldık o kadar kötüydü ki. İnsan ölmek istiyor. Çok şükür bi sabah kalktım önceki günden kaka yapmadı diye üzülüyordum kendimi yetersiz hissediyordum dua edip yatmıştım artık güzel bişey olsun allahım diye sabahın körü bezde kakasını bi gördüm tüm depresyon o anda çekti gitti sanki. Musmutlu bi insan oldum.Beze sarılıp dans edesim geldi. Tüm depresyon hali çekildi sanki üzerimden çok şükür sağlıklı olsunlar da herşey geçiyor. Kendine sevinecek küçük şeyler ara. Bulunca depresyonun terkedip gideceğine inan 🙏🏼Ve asla yetersiz olduğunu düşünme senden iyi yetecek kimse yok bebeğine

Alimmm44

Mavisbiri ah ah o günleri dahi hatırlamak istemiyorum 2 hafta boyunca hıçkıra hıçkıra ağladım oğlumu kabullenemedim özgürlüğüm kısıtlanmış kendimi kafeste gibi hissediyodum ve hiç bitmeyecekmiş gibi geliyordu Allah’a yalvarışlarım hep aklımda ne olur kurtar beni diye çok şükür sadece 2 yada 3 hafta sürdü ve şimdi oğlum 6 aylık ve şuanda yan yana uzandık aşk yaşıyoruz iyiki var iyikiii çok şükür 🙏🍀🧡♥️

Asenaeylul

Mavisbiri aynı şeyleri hissediyorum benim bebeğim 29 günlük. Önceden daha çok ağlıyodum şimdi biraz azaldı. Eşini al bebeğini al dışarı çık duşa gir süslen bana bunlar iyi geliyo sadece. Ben artık tekim hava güzel dışarı çıkmak istiyorum ama cesaret edemiyorum

Aylinberberoglu

Mavisbiri psikoloğa gittim zamana bıraktım 😇

ilaydauzunn61

Mavisbiri oncelikle bol bol dua et bebeginle surekli konus ve sakin istahini kesme surekli birseyler ye keyif alabilecegin ne varsa onu yap surekli bebegin yaninda durmak zorunda degilsin kendine bakim yap mutlu ol dus al o sana cok iyi gelicek disari cik gezmeye

Alimmm44

Mavisbiri geçecek herşey sabredin bende aynıydım kendimi kafeste gibi hissederdim şuan 6 aylık ve herşeyimi onunla hayal ediyorum onsuz bir dünya düşünemiyorum

Hiilos

Mavisbiri canım ben 5 ay olucak hala depresyondayım ne zaman çıkarım bilmiyorum çok mutsuzum yanlız kalmak istemiyorum annemlerdeyim ama burda da mutlu değilim

Nur20212

Hiilos siz neden mutsuzsunuz bir sorun mu mevcut ?

Dove

Mavisbiri hepsi geçecek güzel anne öncelikle bunu bil. Boyle hissetmeye ek boyle dusunmeyeceksin. Vitaminlerini mutlaka al. Vücut altüst olmuş toparlanmasını yardımcı olmak gerekir. Bebek uyurken mutlaka uyu ve dinlen. Evde yalnız birakmasinlar seni. Bol bol dus al. Hepsi geçecek ve bir bakmışsın ki baska bir anneye yardımcı olmak istiyorsun. Dua et namaz kilabilene kadar, hicbirsey olmuyorsa yasin suresi aç dinle. Ne kadar az hasar olursa o kadar iyi diye düşünüyorum. Naçizane tavsiyelerim böyle 🌸💗

Nur20212

Busra_33 siz neden mutlu olamayacağınızı düşünüyorsunuz bu arada bende iki ay oldu doğum yapalı ende mutsuzum Normal doğum idi sağlık sorunlarım var atamıyorum aklımdan geçmişse de varmış gibi düşünüyorum yada olacak diye kuruntu yapıyorum kendimi çok güçsüz halsiz ve çaresiz hissediyorum dışarı çıkmak istiyorum ama yürümek yoruyor çocuklar ile avm ye gitmek zor kendim çıksam üşütüp hasta ılacağım endişesi var sürekli aklımda bir endişe var bebeğimi neden doğurdum neden istedim falan diye de sorguladım bende iki tane çocuk var diğeri de ilgi istiyor ama ben gülersem ikisine gülüyor ağlarsam ağlıyorlar nasıl atacağız Allah yardımcımız olsun

Hiilos

Nur20212 sürekli çalışıyordum ben doğum öncesine kadar evde kalmak bana iyi gelmiyor ama mecburum bebekten önce çok düzenli bir hayatım vardı herşeyim dakik düzgün ve yolunda idi kendime bakabiliyordum şuan o eski halimden eser yok şimdi resmen bu yüzden mutsuzum sanki haketmiyormuşum anne olmayı gibi hissediyorum

Nur20212

Redpepper emzirirken içiliyor mu canım ne gibi sıkıntınız vardı destek almaya karar verirken ?

Redpepper

Nur20212 emzirirken süte az geçen ilaçlar var, akşam içiyorum gece emzirmiyorum 12 saat sonra emziriyorum bu sürede sağıp atıyorum. Bebeği kabullenememe, tahammülsüzlük, sürekli eve kapalı kalma duygusu, özgürlüğün kısıtlanması vs vs şeyler vardı kalp çarpıntım vardı, şuan biraz daha iyiyim

Nur20212

Hiilos bende çalışıyorum çalışmayınca annelik de tam yapamıyorum ev işi de kendimde hastalık bulmaya çalışıyorum sürekli ufak tefek sıkıntılarım var belli hiç takmadan gerekir ama sağlığa takıyorum çocukları arka plana atıyorum

mamanveutdormir

Gizemlim şöyle sütümü sağıyordum hemen 1-2 saat içinde içeceği sütü hazır oluyordu. termosla sıcak su ve mama da alıyordum yanıma olur ya geç kalırsam diye yemek böyle. altına yaparsa gittğim yer avm oluyordu ve bebek bakım alanları oluyor orada hallediyordum. arabamda olunca sorun olmuyordu arabaya bindiği an uyurdu müzikler ezgi ilahi oyun havası ne önümüze gelirse dinleyerek gezerdik.
doğuma 20 gün varken taşınmıştım yeni evine eksiklerim vardı dekorasyon falan ikea şu bu aklınıza ne gelirse gezdim. şu an ağladığında montunu giydireyim susar ve meraklı gözlerle bana bakar 😂 nereye kadar evde tutacağım ki alışsın tempoma.

cydknc

Mavisbiri yaşamaz mıyım hem de nasıl yaşadım… tek kendimle başbaşa kaldığım an duşta olduğum andı onu da ağlayarak geçiriyordum. Bebeğimi çok seviyordum ama bu tepetaklak değişim ağır gelmişti her şeyiyle. Fiziksel değişim, ruhsal değişim, ağrılar sancılar, insanların beklentileri ve seni yetersiz hissettirmeleri. Koşup koşup hiçbir yere yetişememek gibi… İnsanoğlu her şeye o kadar kolay adapte oluyor ki inanamazsın. Kendine acımasızca davranma. Hissettiğin yaşadığın her şey çok normal olağan ve çoğu insanın kendine bile itiraf edemediği şeyler. Kendine şefkatli davran, hislerini seni yadırgamayacak insanlara anlat. Yardım istemekten çekinme ve boş bulduğun her an uyu. Yalnız değilsin unutma, hepimiz yaşadık ve hepsi geçecek. ❤️

Bugraa

Mavisbiri ben de aynı seyelri yaşadım ama olaya depresyon olarak bakmadım hic adapte olma süreci diyelim biz buna ve inanın geciyo sadece eşinizden aile bireylerinizden yardım alın evde birileri olsun sohbet edin kafanız dağılsın sonra bı bakmışsınız alismissiniz🤗

BerenDoruk

Mavisbiri mutlaka yardım alın .poslarım depresyon ilerlemeden siz destek alın . Bebeği bi yakınınıza bırakıp dışarı çıkın 1 saat kendinize bir kahve ısmarlayın ve başka şeyler düşünün .

Skylifee006

Mavisbiri 6 buçuk aylık olduk ve sanırım bende depresyondayım hâla. Hiç birşey yapasım yok. Önceden sakin sessiz biriydim sinirlenmek falan bilmezdim. Şuan küçücük birşeye sanki beynime kan sıçrıyor. Bi odadan çıkasım gelmiyor. Ha uyku uyuyamıyorum. Genel olarak uykuya dalmak bana işkenceydi zaten doğumdan sonra işkence Çin işkencesine döndü uykusuzum bebek uyuyor ve uyumam lazım ama saçma sapalak şeyleri düşünüyorum . Eşimle aramızda hiç bi problem yokken eşimden soğudum. Bazen boğmak falan geçiyor aklımdan. Bu depresyon mu oluyor şimdi bilemedim

« Önceki Sayfa Sonraki Sayfa »