Doğum sonrası depresyonu !!!

Mavisbiri · 2022-02-21T06:50:28+00:00

Merhaba . Doğum sonrası depresyonunu yaşayan var mı ? Kurtulmak İçin neler yaptınız ? Ben 1 hafta önce doğum yaptım ve çok fena başladı . Önerilerinizi bekli...

BernaKarel

lalbg Kesinlikle hava olmak yürümek cok iyi geliyor bende oğlumu ya bebek arabasına yada kanguruya takıp yürüyordum yarım saat bile olsa bana cok iyi geliyordu 🥰

lalbg

BernaKarel çünkü o an “hayatım bitti bi daha evden çıkamayacağım, her şey bebeğe göre olacak asla özgür olamayacağım” gibi düşüncelerle savaşıyosun. Oturup saatlerce ağlıyodum sonra hemen çıkmaya başladım kış günü üstelik☺️

Busra-nefes0

Mavisbiri Tek ilacı dua ve zaman 🙏

Busrabayram

Mavisbiri merhaba

Mavisbiri merhaba sizi o kadar iyi anlıyorum ki buraya yazmak istedim o yüzden çünkü bende hep bi çare arıyordum bebeğim 2 aylık şuan ve tam 15 gün depresyondaydım annemler yanımdaydı eşim sağolsun destekti ama hiç biri beni mutlu edemiyordu ne deseler fayda etmedi sonra kayınvalidemler alt katımda oturuyor 12. Günde onlara indim ve sonra sürekli indim çay yemek vs hem bu sırada çocuğa da onlar biraz bakmış oldu k kucakların da vakit geçirdi bi yere gittiğim de emzirememekten de korkuyordum ama herkesin de yazdığı gibi dışarı çıkmak sana iyi gelen insanlara gitmek çok iyi geliyor ha bide duşa gir en az yarım saat suyun altında kalabilirsin

Hilalyrdkl

Mavisbiri lohusa psikolojisi o canım bende yaşadım hemde çok kötü bir şekilde. 40ın çıkana kadar mutlaka biri olsun yanında senin sorduğun soruların o kaygıların cevaplarını verip sana destek olabilecek biri . Çok fazla kaygılı stresli oluyorsun . Boşboş ağlıyorsun saatlerce eski Haline dönemiceksin sanıyorsun Allah kimseye yaşatmasın . Ben bide yeme içmeden kesilmiştim . Ta ki annem bana bakmaya gelene kadar . Allah razı olsun bana çok destek oldu . İlk çocuk ve tecrübesizlik bunu çok çok arttırıyor . Ne zaman 40ım çıktı o zaman kendime gelmeye başladım . Sanki çocuğumla bağ kuramadım onu yeterince sevemiyorum gibi geliyordu bana çok üzülüyordum . Şimdi ne ağlayışı zor geliyor ne başkanbişeyi o takıntılı halim gitti bişeyler yoluna girmeye başladı . Ama çok önemli bişey daha var o da eş desteği . Çünkü ben çocuk gibi olmuştum bildiğin sevgi ilgi istiyodum sürekli eşimin desteği bana çok iyi geldi ama dediğim gibi 40 çıkana kadar hastasın yani o senin her konuda iyileşme sürecin . Yanında sana destek vericek yardımcı olacak insanlar olsun başka birşeye ihtiyacın yok İnan .

BernaKarel

Hilalyrdkl Kesinlikle eş destegi cok cok önemli katılıyorum size ❤️❤️ O zaman insan kendini daha iyi hissediyor ❤️

Busrabayram

Ama bebekle dışarı çıkmak bana çok iyi gelmemişti çünkü strest yapıyordum ama dediğim gibi annene kayınvalidene gidelirsin hiç geçmeyecek gibi geliyor ama İnan geçiyor lohusalık sendromu bi çok kadında olur umarım kısa sürer sevdiğin şeyleri yapmayı dene muhakkak

Eslinamom1

52 gün boyunca ağlamadığım bir günüm olmadi çok çok ağır geçirdim lohusa depresyonunu gezmek dolaşmak biraz rahatlatiyo ama tamamen hic bisey düzelmiyo 53 gün sanki lohusa depresyonuna giren ben degilmisim gibi düzeldim bir anda yani tamamen hormonlarinin düzene girmesiyle alakalı bence şimdide bebegimin o günlerini doyasiya yasayamadiğım icin pismanlik ve uzuntu duyuyorum bir an önce atlatirsin insallah dualarim seninle ❤️

defnosunannesi

Mavisbiri Ben 1 yıl yaşadım cok zor geçirdim suan kizim 17 aylik biraz rahatladim sakin kalmaya calis mumkun mertebe çocuğunu alıp dışarı çık parka git otur hava al ev isi cok onemli degil asla kim ne diyor umursama ben cok umursadim daha kotu oldum 40 muhabbetini dinleme yok mezari acik olur soyle boyle soylentiler soylerler dinleme her firsatinda yat dinlen uyu muzik dinle sevdigin seyleri yap guzel giyin uyandiginda firsat buldugunsa hafif makyaj yap maske yap hareket etmeye çalış bolbol çocuğuna saril ben ağlamaktan çocuğumun keyfini çıkaramadım bol bol emzir saril kokla çünkü sonra bu günler geçince cok ozluyorsun diyorsun neden taktım kızımlagezseydim diyorsun birbirimize zamn ayirsaydik diyorum ve en onemlisi yasamis biri olarak asla eşinin ailenin yakınlarının keyfini bekleme sen guclu bi r kadinsin cocuk doğurmakkolay degil bunu başardıysan herseyi yapabilirsin tek başına rabbim evladina uzun omurler versin yinede atlatamiycak gibi olursan yinne dogum yaptigin hastaneye ulas durumu anlat yardimci oluyorlarmışben yeni öğrendim

BabyMerttt

Mavisbiri ayni seyleri yasiyorum

Sevnur_a

Ben yakınında bir market var oraya gidiyorum o bile çok iyi geliyor ☺

Eceninannesi33

Mavisbiri ben hem riskli zor bir gebelik geçirdim erken doğum yaptım sütüm gelmedi bebek yoğun bakımda kaldı başımıza gelmeyen kalmadı eşimden özellikle çok uzaklaştım çok soğudum 3 aylık evliydim hamile kaldığımda çok istemiştik bebiş gebelik + lohusalık hep ağlayarak ve mutsuz geçti hayatım hep kızım oldu eşimden uzak durdum istemedim ve bizim hiç ilişkimiz olmadı belki de o yuzden uzaklaştım ondan hala toparlanamıyorum her yaptıgı her söylediği bana batıyor bunlar normal mi geçici mi bilemiyorum😭😭😭

defnosunannesi

Eceninannesi33 ben de boyle yasadim destek al ben almadim evliligimkz son buldu bizim gerci bitmesi bizim acimizdan iyi oldu baska sebeplerde vardi ama kendin icin dik durmak icin yardim almalisin

Ata-sMom58

Mavisbiri bu hissettiklerinin bir bir yaşadım. Ve aynı zamanda bebeğimle beş gün enfeksiyondan dört gün koronadan yoğum bakımda kaldık o kadar kötüydü ki. İnsan ölmek istiyor. Çok şükür bi sabah kalktım önceki günden kaka yapmadı diye üzülüyordum kendimi yetersiz hissediyordum dua edip yatmıştım artık güzel bişey olsun allahım diye sabahın körü bezde kakasını bi gördüm tüm depresyon o anda çekti gitti sanki. Musmutlu bi insan oldum.Beze sarılıp dans edesim geldi. Tüm depresyon hali çekildi sanki üzerimden çok şükür sağlıklı olsunlar da herşey geçiyor. Kendine sevinecek küçük şeyler ara. Bulunca depresyonun terkedip gideceğine inan 🙏🏼Ve asla yetersiz olduğunu düşünme senden iyi yetecek kimse yok bebeğine

Alimmm44

Mavisbiri ah ah o günleri dahi hatırlamak istemiyorum 2 hafta boyunca hıçkıra hıçkıra ağladım oğlumu kabullenemedim özgürlüğüm kısıtlanmış kendimi kafeste gibi hissediyodum ve hiç bitmeyecekmiş gibi geliyordu Allah’a yalvarışlarım hep aklımda ne olur kurtar beni diye çok şükür sadece 2 yada 3 hafta sürdü ve şimdi oğlum 6 aylık ve şuanda yan yana uzandık aşk yaşıyoruz iyiki var iyikiii çok şükür 🙏🍀🧡♥️

Asenaeylul

Mavisbiri aynı şeyleri hissediyorum benim bebeğim 29 günlük. Önceden daha çok ağlıyodum şimdi biraz azaldı. Eşini al bebeğini al dışarı çık duşa gir süslen bana bunlar iyi geliyo sadece. Ben artık tekim hava güzel dışarı çıkmak istiyorum ama cesaret edemiyorum

Aylinberberoglu

Mavisbiri psikoloğa gittim zamana bıraktım 😇

ilaydauzunn61

Mavisbiri oncelikle bol bol dua et bebeginle surekli konus ve sakin istahini kesme surekli birseyler ye keyif alabilecegin ne varsa onu yap surekli bebegin yaninda durmak zorunda degilsin kendine bakim yap mutlu ol dus al o sana cok iyi gelicek disari cik gezmeye

Alimmm44

Mavisbiri geçecek herşey sabredin bende aynıydım kendimi kafeste gibi hissederdim şuan 6 aylık ve herşeyimi onunla hayal ediyorum onsuz bir dünya düşünemiyorum

Hiilos

Mavisbiri canım ben 5 ay olucak hala depresyondayım ne zaman çıkarım bilmiyorum çok mutsuzum yanlız kalmak istemiyorum annemlerdeyim ama burda da mutlu değilim

Nur20212

Hiilos siz neden mutsuzsunuz bir sorun mu mevcut ?

Dove

Mavisbiri hepsi geçecek güzel anne öncelikle bunu bil. Boyle hissetmeye ek boyle dusunmeyeceksin. Vitaminlerini mutlaka al. Vücut altüst olmuş toparlanmasını yardımcı olmak gerekir. Bebek uyurken mutlaka uyu ve dinlen. Evde yalnız birakmasinlar seni. Bol bol dus al. Hepsi geçecek ve bir bakmışsın ki baska bir anneye yardımcı olmak istiyorsun. Dua et namaz kilabilene kadar, hicbirsey olmuyorsa yasin suresi aç dinle. Ne kadar az hasar olursa o kadar iyi diye düşünüyorum. Naçizane tavsiyelerim böyle 🌸💗

Nur20212

Busra_33 siz neden mutlu olamayacağınızı düşünüyorsunuz bu arada bende iki ay oldu doğum yapalı ende mutsuzum Normal doğum idi sağlık sorunlarım var atamıyorum aklımdan geçmişse de varmış gibi düşünüyorum yada olacak diye kuruntu yapıyorum kendimi çok güçsüz halsiz ve çaresiz hissediyorum dışarı çıkmak istiyorum ama yürümek yoruyor çocuklar ile avm ye gitmek zor kendim çıksam üşütüp hasta ılacağım endişesi var sürekli aklımda bir endişe var bebeğimi neden doğurdum neden istedim falan diye de sorguladım bende iki tane çocuk var diğeri de ilgi istiyor ama ben gülersem ikisine gülüyor ağlarsam ağlıyorlar nasıl atacağız Allah yardımcımız olsun

« Önceki Sayfa Sonraki Sayfa »