Binnur_cam mükemmelim demedim. Ama şikayet etme hakkımız yok. Biz seçiyoruz. Kimse kimseye senin çocuğun garanti uslu olacak demiyor. Yada mükemmel yemek yeme becerisi olacak falan. Hatta hamileyken şikayet edilen büyükler artık hayatın eskisi gibi olmayacak bol bol uyu, dınlen dediklerinde “hööfff bu büyükler çok biliyor yhaaa .s” Diyen kişiler bile var. Ama sonra, sinirleniyorum, yoruluyorum, uykum var uyuyamıyorum, yemiyor, durmuyor… Vaktim yok… Bakın bebek yenidoğan. Yani 15 20 gündür hayatta, siz kaç yaşındasınız bilemem ama 25 yıldır yaşıyorum, bazen benim bile sorunlarım karşısında ne yapacağımı şaşırdığım oluyor. Büyükler bile bazen kendi derdini anlatamazken daha dünyaya adapte olmamış tek bildiği bir koku ve bir kaç ses olan bir canlının put gibi durmasını, öylece adapte olmasını beklemek zaten saçma. Hemde çok. E bunun için oturup ağlamak şikayet etmek ne bileyim söylenmek hatta burda var bir kaç anne bebeğe bağırmak çok daha saçma. Osurmayı bilmiyor işte gerekirse tüm gün masaj yapacan, bilmiyor napsın, anca ınga. Sinirlenince ağlayınca çözüm mü değil? Kalk doktora git belki başka derdi var. Yoksa da yok yani. Düşünsene biz bile bazen uykumuz deli gibi gelmişken uykuya dalamıyoruz o ne yapsın uyumayı mı biliyor. Uyutacan. Ben kucağımda kızım uyusun diye aylarca uykusuz kaldım. Hiç ağlamadım da. Yada sinirlenmedim. Çünkü bilmiyor bana mesela kimya sorusu getir çözemem. Ağlarım çözemem çünkü bilmiyorum, ama bilen kişi kalkıp bana kızarsa saçma. O biliyor. Öğretecek. İşi bu derim. Ki bugün ki derdi uyumamak olabilir ama ilerde dertleri azalmıyor. Annem ablan geldi 33 e sen 25 e kardeşin 9 a hepinizin de derdi ayrı evlenip gitmeniz dert azaltmıyor aksine arttırıyor der. Gerçekten öyle. 4 aylıkken uykusunun gerilediği günler çok öncede kaldı şuan 16 aylık bakın 1 yıl geçmiş, şuan ki derdi daha fazla. İnat ediyor ben yapıcam ben edicem. Yapıcam edicem dediği şeyler de normal şeyler değil. E napayım ben çıldırsam ne çıldırmasam ne. Dizdiriyorum bulaşık makinesini. Sözde dizmiş. Ardından tekrar iş. Tutturuyor bazen sabah uykularını beraber yapalım. Uykum yok yavrum yani sal işte. Yok banane. İyi tamam. Hamileyim. 40+1 bugün sancım var sabit duramıyorum. Yanımda uyuyor. Yiyorsa gık de. Napacağız yani. Size kimse mükemmel çocuk vaadetmedi. Zaten kimsede bunu beklemesin. Hepsi manyak. Ama şunu unutuyoruz nasıl biz anamıza babamıza beni yapın doğurun falan diye demediysek ve onlar da bize sormadıysa aynısı çocuklarımız içinde geçerli. Ben anneme hep derdim bana mı sordun doğururken belki ben istemeyecektim ne biliyorsun diye. Şuanda aynısını düşünerek davranıyorum evladıma. Aha 2 numara geliyor oda öyle olacak. Mükemmel ve en sakın anne değilim, beynimi kullanıyorum sadece.