Tubatgn 1,5 ay önce doğum yaptım. Taze taze anlatayım. 17 haftalıkken detaylı ultrasonda vasa previa diye bir teşhis koydular yani bebeğin plesentasının damarları aşağıdaymış. Bu durum normal doğumu mümkün kılmamakla beraber 3. Trimester döneminde de kanama ile seyrederek bebeğin kaybıyla sonuçlanıyormuş bu yüzden erken doğum planlandı ve 35+2 de sezeryan ile doğum
yaptım. 33. Haftamda hastaneye yatışım yapılmıştı 2 hafta boyunca kontrol altındaydım. Neyse doğum oldu bebeği yoğun bakıma aldılar 1 hafta orada kaldı. Ancak doğumdan birkaç saat sonra alttan kanamam inanılmaz şekilde fazlaydı ve asla durmuyordu. Doktorlar ultrasonda bakıyorlar ama bir şey görünmüyordu. Ben çok büyük bir korkuyla “kan kaybından ölebilir miyim “ falan diye soruyorum. Kimse de hayır ölmezsin demiyor biz elimizden geleni yapacağız diyor. Alttan biri kanı boşaltmaya çalışıyorlar ama o kadar kötü ki 5 dk da biri gelip bunu yapıyor ve iki kişi karnıma bastırıyor. Zaten sezeryan olmuşum dikişlerimde de ağrı hissetmeye başlamıştım ,çok berbattı gerçekten. 3-4 çarşaf dolusu kan birikti. O sırada bilincim hala yerinde ama halsizlik ve baş dönmesi oluşmaya başlamıştı. Tansiyonum tavan nabzım aşırı yükseldi derken acil yoğun bakıma alalım dediler. Ailem eşim perişan oldu resmen dışardan seslerini duyuyordum. Neyse 2 gün yoğun bakımda kaldım. Eşime şu sözlerimi hiç unutmuyorum. “Çıkar beni buradan, burada ölmek istemiyorum, oğlumuzu hiç görmedim nolur getirin bir kere göreyim falan” iliklerime kadar ölüm korkusu yaşarken bir yandan da bebeğime ne olacak endişesi vardı. Şükürler olsun ki kan nakilleri vs yapıldıktan sonra kendime geldim ve kanım durmuştu yani en azından azalmıştı. 1 günde serviste yatışım oldu. Sonrasında taburcu oldum yalvar yakar. Aslında elbette hastanede kalmam daha doğru gelebilir ama orada yaşadığım travmalar beni çok yıpratmıştı ve evime dönmek istiyordum. Neyseki evde aksi bir durum olmadı ama onun korkusunu da yaşamadım değil. Benden 4 gün sonra bebeğimde taburcu oldu ve kavuştuk. Bir daha doğum yapmak ister miyim, zannetmiyorum. Bunları unutabilir miyim onu da bilmiyorum çünkü hatırladıkça bile tüylerim diken diken oluyor. Allah herkese kolay bir doğum nasip etsin.