Delırmeme çok az kaldı artık her gün avaz avaz durumdayım son bir aydır kızımı tanıyamıyorum 20 aylık olmak üzere domuz grıbı oldu tam toparladı umreye gıttık geldik gelınce yıne hastalık huy degısımı ıstahsızlık herseye avaz avaz ağlıyor sakın kalayım dıyorum yok yok yok ne yapacağımı şaşırmış durumdayım uykusu geliyor uyutmaya çalışıyorum uyumaz dalmaz bekler sabır taşar kalk uyuma diyorum başlar tekrar ağlamaya deki çıkacağım artık doğduğundan beri uykuları hep stresli sıkıştılı yol gerıleme yok zor dalma artık Kendımı atacağım bı yerden o kdar sıkıştım kaldım annelikten nefret ediyorum böyle anlarda ağlıyorum dayanamıyorum sabır kalmadı artık ben düzgün davranmak yetıstırmek ıstedıkce hersey sarpa sarıyor sanki😔