ses_seda ha bir de ikinci gün tutturmuş mercimek çorbası yapacağım diye, annem eşimle konuştu yaptırmadı, çünkü biliyor evde olursa dayanamam içerim, oğluşum seni düşünüyor diye içerledi. Ben yemezmişim onlar yiyecekmiş diye eşime ısrar etti, eşim yine de almayınca bozuldu yine. Üçüncü gün annem ayıptır söylemesi ciğer alın ciğer süt yapar demiş eşime. Sen nasıl yapıyorsun diye sordu kadın dedim farketmez ben her türlü yerim. Israr edince söyledim Arnavut ciğeri mısır unuyla yapıyorum diye, ben öyle bilmiyom kalk kendin yap o zaman dedi mal gibi kaldım. O ilk hafta hep ben mal gibi kalıyordum olayın şokundaydım çünkü. Baktım iyi niyet yok arsızlaştım ben de. Şimdi olsa yapmıyorsan ne işin var ne diye geldin git annem gelecek derdim. Bitmiyor ya anlatmakla. Baktığın zaman küçük olaylar gibi ama hepsi toplanınca insanda psikoloji kalmıyor. Daha yeni üç hafta önce geldiler. Oğluşum aşağı oğluşum yukarı, bebeğimi de çok zorladı çocuk da istemiyor onu artık. Bana evlenmeden önce bizim için gelin çok önemlidir ben gelinimin arkasında dururum diyordu, evlendiğimden beri gelin oğluma iyi bak diyor. Ben de diyorum ben bebeğime bakıyorum oğlun da bana bakıyor. Bazen eşime iş de veriyorum mesela kahve yapar mısın diyorum içi yanıyor kadının. Beter olsun.