Doğum sonrası depresyonu !!!

Mavisbiri · 2022-02-21T06:50:28+00:00

Merhaba . Doğum sonrası depresyonunu yaşayan var mı ? Kurtulmak İçin neler yaptınız ? Ben 1 hafta önce doğum yaptım ve çok fena başladı . Önerilerinizi bekli...

minaa10

Mavisbiri benimde olmuştu sürekli üzülerek ve ağlayarak geçti günlerim gün gün vesvese gibi kötü şeyler geçiyordu aklımdan kendime zarar vermek gibi sizede bahsedip içinizi karartmak istemem. Anlayan kimse yoktu beni cok zordu en çokda hayat arkadaşından destek bekleyip de görememek insanı cok yıpratıyor. bebek 1 aylık bile olmadan grip olduk hastanede kaldık bende beraberinde grip oldum herkes beni suçladı kimsenin yaptğı zoruma gitmedi ama eşim gerçeği bildiği halde beni suçladı ona birşeyleri anlatmaya çalışmak beni çok yıpratmıştı. gerçekten hayatımın en zor dönemleriydi cok daha ağır şeylerde yaşamıştım ama o zamanlar güçsüz olduğum için cok ağır geldi.Hep hamilelik ve bebekle alakalı şeyler araştırmışım lohusalık depresyonuna inanmamıştım hamileliğim güzel geçtiği için insanların uydurduğu birşey demiştim ama gerçekten öyle birşey varmış ve cok cok ağırmış. Gerçekten doğum yapanların psikolojik destek almaları lazım veya onları gerçekten iyi anlayan kalbine dokunan yakınlarının olması..

asliykarhn

Mavisbiri
Merhaba ben genç yaşta kendi isteğim ile anne olmama rağmen, depresyonu dibine kadar yaşadım. Sizi o kadar iyi anlıyorumki. Ben çok anlayış bekledim ama o süreçte kimse bana anlayış göstermedi. Ben ibadet ederek dua ederek rahatlıyordum, hep dua ettim hep. Kısaca size ne iyi geliyorsa onu yapın, ufak da olsa kendinize zaman ayırın, annenizden vs. destek alarak. Unutmayın her şey sizin elinizde, iyileşmekte. Bu da geçicek bunu bilin

Oyku_arn

Ben ilk 14 gun cok iyiydim mutluydum .. sezeryan olmama ragmen kendime bakim yapıyordum evi toparliyordum neşeliydim. Markete gidiyordum.. dogum yaptiktan 3 gun sonra annemle babam covidden karantinaya girmişlerdi . Kayınvalidemle de süreci cok
guzel geçiriyorduk ta ki canımın ici babami covidden kaynaklı pıhtı atmasi sonucu aniden kaybedene kadar .. bebegim 14 gunluktu..ve ilk torundu hevesle mutlulukla beklenen.. oldu dünyanın en guzel kokulu en mutlu evi olmasi gereken ev yas evi cenaze evi.. dedimki lohusalikta neymis depresyon da neymis.. ben o acıyla gecirdim bebegimin ilk 1 senesini babamin acisini bastirayim diye uyumak istiyordum ilk günlerde..ne mümkün.. hep uyaniktim tabi .. yine de o mutlu olsun sütümden ona geçmesin diye cok didindim terapilere gittim.. bide babami kaybettikten sonra annem tek yaşamasın diye yanina yerlescegimiz icin bebegim daha 2 aylıkken sürekli tasinma tadilat sureclerini ben yonetmek durumunda kaldim.. emzirip 2 saatlgine ustaların basina gidip geri dönüyordum veya yapimarketlere..
esim cok yogun çalışıyordu.. yani düşünüyorum babam gitmeseydi demekki lohusaligimin tadini çıkarırmışım bebegimide memeden hic ayirmam yaka ignesi gibi dolaştırırmışım.o ilk zamanlari bebisinn cok kıymetli zamanlar sonra o yenidogan mis kokusunu özlüyor insan..

Bilgebykl

Mavisbiri geciyor merak etme, biraz zaman. Birakabilecegin biri varsa cik biraz yalniz yuru, kahve ic. Zaman icinde bu cikmalarinda bebegini ozleyerek kosarak eve doneceksin 😊

Birkucukmelisameselesi

Mavisbiri bol bol gez soguk avm gez

geyikligece

Mavisbiri aynı şeyleri yaşadım ben çareyi kalabalığa karışmakta buluyordum sürekli annemlere geldim onları geldi sağolsun yalnız kalmak istemiyordum asla normalde misafir sevmeyen ben kapımı biri çalsın diye dua ediyordum

demetkadirburak

Mavisbiri

Mavisbiri Hiç birşey yapamadım. Çünkü o günler adım bile atmak kolumu kaldırmak bile istemiyordum ve halim yoktu sanki savaştan çıkmıştım. Çok zor da olsa geçiyor lohusalık çok şükür. Elde değil evet ama geçicek diye düşünmeye çaılışın geçicek emin olun 🤲

demetkadirburak

sehrengiz_8 anlamadıysanız girmemişssiniz zaten boşverin 😂😂😂

Meteinci

Mavisbiri ilk kizimda yasadim benimki kızım sarılık olunca kuveze aldılar çok üzüldüm o şekild e başladı ilk anlamadım mide rahatsızlığı ona bağlı halsizlik yorgunluk ve keyifsizlik var sandim ama gün geçtikçe kötüye gittim kaç kere dahiliyeye gittim kan verdim muayne oldum hep herşey iyi cikti

Meteinci

Meteinci takii bi tanıdık çocuk gormeye geldi o anları sen depresyonda sin dedi çocuktan korkuyordun zarar vercem diye sevemiyordun bile hep ac ben bakamıyorum gibi geliyodu istahsizdik huysuz huzursuzdum hicbirsey bana keyif vermiyordu yanlız kalmak istemiyordun çocuk çok uyusa korkudan oluyordum az uyusa bakmaya halim olmuyordu

Nehirlerindamlasi

Mavisbiri sadece bekledim çünkü bir şey yapma isteği ve zamanı yoktu.

Meteinci

Meteinci hiç yanlız kalmamaya çalıştım hep yanima birini cagirdim arada korkarak da olsa dışarı çıktım ve en son annemlere gidip kaldim bi 10 gün öyle geçti ama ikinci cocugumda tekrarladı bu sefer ne olduğunu bildiğim için ilerlemeden önlemimi aldin bol bol dua okudum dışarı çıkma imkanım olmadi ama balkona çıktım ve çamaşır aşmayı hobi edindim😁balkondan komşularınla sohbet ettim annemi hiç evine yolamadım bu sefer hiç yanlız kalmadım çocuk uyudukça markete gittin ve evde hep Kur ’an açtım dinledim teşbih çektim kafami hep meşgul ettim hmn gecti

defnosunannesi

Eceninannesi33 ben de boyle yasadim destek al ben almadim evliligimkz son buldu bizim gerci bitmesi bizim acimizdan iyi oldu baska sebeplerde vardi ama kendin icin dik durmak icin yardim almalisin

Eceninannesi33

defnosunannesi bizim de şu an başımızda çok büyük şeyler var 😭😭 kendimi hiç toparlayamıyorum bu yaşadığım süreçte eşimi yapmadığı şeylerle suçlayıp şikayet bile ettim 😞😭 ve şu an ona dava açıldı. Aslında kötü niyetle yapmadım bebeğime o kadar konsantre olmuştum ki gözüm ondan başka bir şeyi görmedi sürekli kucak isteyen bir kızım var evimin temizliğini yapamadım yemeğimi yapamadım yeri geldi eşimin iş kıyafetlerini vaktinde yıkayıp kurutamadım uykusuz geceler zaten gebelikte de hiç uyumuyordum hem ruhen hem bedenen çok yorgun düştüm belli bir zaman sonra eşim bunlardan şikayet etmeye başladı ona tahammül dahi edemez hale geldim söylediği her şey bana batıyordu sürekli onla çatışma halindeydim sürekli muhalefettim bağırıp çağırıyordum eşime en son yaşadığım bir patlama sonucu eşim beni darp ediyor diye şikayet ettim 😭😭😭 çok pişman oldum vicdanende kötü hissettim ama bir kere ok yaydan çıktı dava açmışlar eşime bizde boşanma noktasına geldik savcıya anlattım durumumu ama dosyayı kapattım davayı açtım dedi. Sürekli ağlıyorum sürekli üzülüyorum elim kolum bağlandı. Ben sezaryen doğum yaptım yüksek tansiyondan dolayı bebeği 1 ay erken aldılar dikişlerim iltihap kaptı elleriyle her gün eşim pansumanlarımı yaptı evimizin temizliğini o yaptı evet söylenirdi yapmıyorum diye ama boş durmaz işten gelir her şeyimizi yapardı bazı geceler bebeğin ağlamasına uyanamazdım işe gidecekte olsa gece bebeğe bakardı. Bunca şeyin içinde birde mahkeme çıktı hakim karşısına çıkma çıktı ben nasıl toparlanıp nasıl iyi bir anne olacağım bilmiyorum çok mutsuzum 😭😭😭

NagehanB

Mavisbiri merhabalar hem bir uzman psikolog hem de taze bir anne olarak sizi çok iyi anlıyorum. Ne zaman desteğe ihtiyaç duyarsanız yardımcı olmak isterim. Özelden yazabilirsiniz💓

Seda_Una

NagehanB Merhabalar, benim de 4 aylık bebeğim var ve yoğun bir depresyon yaşıyorum gerçekten çok zorlanıyorum bunalıyorum. Geçecek diyenleri burada yazılanları okuyorum ama sanki hiç geçmeyecek gibi yaşamdan zerre zevk almıyorum bu yaşadığım şeyi yenmeye çalışıyorum ama yeniliyorum bebeğime de eşime de yansıyor lütfen benimle iletişime geçin eğer bu konuda uzmanlığınız var ise desteğe çok ihtiyacım var

Baharys

mertmeltem

NagehanB merhaba bende 5 aylik bir anneyim ve hayatım tam tersine döndü diyebilirim dışarı çıkmak isteyen ben artık onuda yapmak istemiyorum evden neredeyse çıkmıyorum artık nasıl çözerim onuda bilmiyorum

Gzdnz58

Mavisbiri aynısını yaşadım eşim e seni alıp kaçasım var burdan diyip ağlıyordum.
Bir yandan da çocuğumu kimseye vermek istemiyordum vicdan azabı çekiyordum.
Ve maalesef bu bi süre daha devam ediyor.Ama bebeğe alışınca geçiyor.
Benim size tavsiyem herşeyi ile siz ilgilenin kimseye vermeyin ancak böyle aştım ben.

Ebru34

Mavisbiri bende aynıyım cok zor stresten her sabah kusuyorum aynı seyleri yasıyoeruz

Yagizmomyy

Mavisbiri canım bu düşüncelerin birebir aynısını yaşadım bebeğim 1 aylık oldu bu arada hep ağlama krizleri yaşıyordum ve gün aşırı ağlıyordum eski hayatımı dönemeyeceği mi düşünüyordum aynı şekilde senin düşündüğün gibi neden yaşıyorum keşke ölseydim bile dedim tabii ki Allah korusun ama o an insanın aklına her şeye giriyor tabii ki ama inan ki 2 hafta sonra tamamen Eser kalmamıştı sonra kendimi daha fazla bebeğime vermeye başladım ve şu an bebeğimin hayatını yaşıyorum evet ama çok mutluyum unutma biz anneyiz bebeklerimiz bizi seviyor biz de bebeklerimiz seviyoruz fakat sana şu tavsiyeyi verebilirim uygularsan emin ol çok faydası olacak zaten bu 40 gün biliyorsun anneyle bebeğin birbirine alışma süreci kayınvalide olsun anne olsun kesinlikle bebeğinin işte altını değiştirmesidir ya da mama ile besleniyorsa mama vermesidir gibi şeylerini karıştırma kendin ne kadar erken yaparsan inan ki o kadar alışıyorsun o kadar adapte oluyorsun ve inan ki uyurken bile özlüyorsun var 3 hafta sonra kimseyi çağırmadım çünkü insanlar müdahale ettikçe bebeğim bana yabancı gibiydi daha sonra 20 günlükken banyosunu yaptırdım sakin bir şekilde uykusunu yeme düzenini vesaire oluşturdum bir Yenidoğan için en ideal şekilde oluşturdum daha doğrusu sonrasında ise onunla vakit geçirdim oynamaya başladım sevmeye başladım dokunmaya başladım evet çok zorlu geçiyor gerçekten ama şunu unutma bir daha asla bebek olmayacaklar ve hep büyüyecekler bebeğine ne kadar erken vakit geçirsen canım senin için o kadar faydalı olacak çünkü Emin ol o senin bütün negatif enerji ne alacak

Rabia55_

Yagizmomyy çok güzel anlatmışsınız peki Yenidoğan düzeni nasıl oluyor nasıl oluşturdunuz o düzeni lütfen buraya da yazar mısınız

Sechas

Mavisbiri sadece ama sadece temiz hava az insan … aileden sana ayak uyduracak biri hiç birşeyine alınmadan yanında olan biri…

Rabia55_

Mavisbiri bende 20 gün önce doğum yaptım yanımda annem var ama ne yemek yapıyor ne de temizlik gece bebek uyumuyor ben de uyumuyorum gündüz de bebek uyuduğu zaman temizlik ve yemek yapıyorum Çok bunaldım ve yoruldum bazen keşke yalnız kalsaydım diyorum ben de aglama krizleri yaşıyorum dışarı çıkmakta çok iyi gelmedi bir kez çıktm lütfen bana da fikir verin

Yasemintrhn

Rabia55_ gönder anneni tesekkür edip bırak ev pis kalsın. Senin dimlenmeye ihtşyacın var en cok. Hazır corba bol su yakın arkadasın varsa hatta bikaç gün yemek yaoabilir.

Yagizmomyy

Rabia55_ öncelikle bebisini iyi takip etmen gerekiyor ilk 1 önemli çünkü çok hızlı büyüyor artık kafasını kakdirmaya başlıyor sık ağlıyor vs. İlk başlarda zaten çok uyuyordu hafif sarılık Tan dolayı o yavaş yavaş geçince gece uyanmaya sabah uyanmaya vs basladi huysuzlanmaua başladı bende şöyle yapıyorum gündüz uyanıyor onla oynuyorum yoruyorum biraz sonra yatırıyorum tejrar yine aynı şekil hemen yedieip uyumuyorum gece olunca da asla oynamıyorum yedirip yatırıyorum aynı gece uykusu gibi oluyor baygın baygın uyuyor sabah 9 10 uyanıyor. Gece 3 defa kalkar Max. Ben emziremedim mama veriyorum bu arada canım malesef. Ve banyoların 1 gün arayla yaptırıyorum akşama doğru ve banyodan önce doyuruyorum sonra geceye kadar uzun uzun uyuyor sonra sabaha kadar uykulu şekilde sadece mama için uyanıyor yatıyor tejrar hiç sallamaya gerek kalmadan. Çok huysuz olursa anne karnı sesi açıyorum direk gözler gidiyor zaten 😆

« Önceki Sayfa Sonraki Sayfa »