39+4 sabah kahvaltımı yaptıktan sonra ufak ufak adet sancısı gibi sancı geliyordu fakat daha beklemediğim için doğum sancısı değildir dedim 1 saat geçtikten sonra sancılar artmaya başlayıp düzenli gelince anladım hemen doktoruma yazdım doktorum da son hafta bana çatı muayenesi yaptı kemik var orada normal doğum olmaz gibi dedi ben ama 9 aydır normal olacak diye çok istedim normal istiyorum hocam dedim neyse evde 1 saat kadar kaldım sancılarım sıklaşmaya başlayınca biz hazırlanıp hastaneye gittik ve açıklık 3-4 cm dedi odaya yatışım yapıldı suni sancı takıldı ben diyorum iyi böyleyse ağrı ben doğum yaparım neyse doktorum geldi açıklığa bir daha bakacağım dedi bu ara suyumu patlattı benim bu arada 3,4 gün öncede nişanım gelmişti, daha sonra ben beklemeye başladım derken sancı artmaya başladı ilk başlarda ufak ufak sesler çıkarırken aradan 6,7 saat sonra ağlama krizleri ve çığlıklar eşlik etti hayatımda böyle bir sancı ben asla görmedim sancı geldikçe eşimin ellerini tutuyordum sıkıyordum bu şekilde ben bi 14 saat sancı çektim doktor ve ebe geliyor açılmama bakıyor ama maalesef hızlı ilerlemiyor zaten o açılmaya bakarken canımdan can gidiyor. Neyse ben gerçekten çok kötüyüm artık ağlamaya gözümde yaş kalmıyor o kadar çok ağladım ki bi ara beni sezaryene alın diye ayağa kalktım tabi doktorumun canına minnet kesip işi bitecek bana hiç dayan az kaldı vs diye destek vermedi. Odada banyo vardı ve suya girmem için yalvardım fakat nst bağlı olduğum için izin vermediler bi yarım saat sonra artık dayanamayıp çıkardılar ve ben sıcak suyu belime tuttum resmen suyun mucizesimi bilmiyorum ama resmen ağrı kesiciydi ağrılarım o kadar hafifledi ki o şekilde suda 1 saat kaldım. yaklaşık gündüz 1 gibi yatışım yapılmıştı saat akşam 7 gibi oldu ben artık bitik bir haldeyim ve açılmam 9-10 cm oldu beni doğumhaneye götürdüler çatala oturdum ıkınabildiğim kadar ıkındım ama nafile doktorumun deyimiyle bebek kanala girmiyormuş bu şekilde doğumhanede 1 saat ıkınarak geçti ve doktor maalesef gelmiyor bebek dedi sezaryen yapalım bebekte çok yoruldu dedi ben zaten 14 saat sancı çekmişim bitik durumdayım tamam dedim ama o kadar çok ağlıyorum ki sancıyı unuttum sadece normal doğum yapamadığım için ağlıyorum. Beni sedyeye yatırdılar ve ameliyata götürdüler ve girdim oraya yalvarıyorum lütfen beni bayıltın artık nolursunuz diyorum o kadar çok sancım vardı ki allahtan tek isteğim narkozu biran evvel alıp uyumak neyse ben narkozu aldım gözümü kapattım açtığımda odadaydım ağrısız şekilde allahım şükür dedim dikiş acısını hissediyorum ama o çektiğim sancıdan sonra vız gelir tırıs gider :) bebeğimi kucağıma aldım ama ben narkozlu olduğum için tam anlayamıyordum kafam yerinde değildi :) aradan 2 saat geçtikten sonra iyice düzeldim ben ayağa kalkacağım dedim hemşireye oda olmaz dikişlerin var çok acır dayanamazsın dedi hayır ben yürücem kaldırın beni dedim tamam dediler onlar yürüyemiyeceğimi düşündükleri için neyse ben destek alarak yataktan doğruldum tabi dikişlerim acıyor ama bana koymuyor o acı :D kalkıp yürüdüm hemşire şok tabi :) neyseee benimde doğum hikayemin özeti bu şekildeydi daha yazamadığım acılarım oldu ama neyse ki sağlıklı şekilde kızımı kucağıma aldım ama doğum yapacaklar inşallah bunu okumaz :) bir şeyi ne kadar çok isterseniz olmuyormuş ben bunu gördüm 9 ay boyunca normal olacak dedim ama maalesef. Valla ben 2. Çocuğuma tatile gider gibi sezaryene gideceğim bavulumu hazırlayıp ohh elini kolunu sallayarak gidip doğuracağım :) doğum yapacak olanlar inşallah rabbim bir avazda kurtarsın 🙏🏻 buraya kadar okuduysanız ne mutlu çünkü acılar paylaştıkça azalır ❤️