Duyulurum birlikte vakit geçireceğimiz zamanlarda kısıtlı. Her izninde muhakkak ailesinin yanına gidiyor, neyseki artık bize ısrarcı davranmıyor çünkü bir kez gittik ve nasıl perişan olduğumuzu gördü… Eş ilgisizliğine insan alışıyor maalesef ama baba ilgisizliği çok başka. Ben bile alışamıyorum. Benim babam torunuyla daha ilgili gerçekten.
iremyy biz konuşmuyoruz, ben konuşuyorum ama o bu konuşmaları tartışma boyutuna taşıyor sürekli. Ben de o anı anlayıp, kızım hiç bu tarz saçmalıklara maruz kalmasın diye hemen kesiyorum konuşmayı. Ciddi bir anlaşmazlık, aile içi problem var aslında. Bastırıyorum elimden geldiğince. Sırf kızım tanık olmasın, anlamasın diye.
Beyziikoo estağfurullah, bu sefer benim kararlılığımı görüp işi yokuşa o sürmeye başladı. Boşanmak istemiyormuş, halledilebilirmiş, incir çekirdeğini doldurmayacak sebeplermiş, ailesini seviyormuş bla bla…
Ailem arkamda olsa dahi bende çalışma hayatına başlamak ve bu şekilde böyle bir yola girmek istiyorum. Bekliyorum açıkçası. Çalışmaya ve düzenli devam ettirmeye başladıktan sonra bizim için dönüş olacağını sanmıyorum.
Mom62636362 estağfurullah, doğru söylüyorsunuz. İkinci bir çocuk ihtimali şükür ki söz konusu değil. Ben zaten asla istemiyorum, aramızdaki problemlerden sebep cinsel bir hayatımızda yok. Afedersiniz açık açık yazdım ama durum bu.
LaraCroft boşanmak istemediğine karar verdi sadece, hal hareketler ara ara aynı. Düşünce tarzı hep aynı zaten, gördüğünüz gibi yine köye gidiyor.
SweetPaw haklısınız, herkes farkında aslında kızıyla ilgilenmediğinin. Gözlemliyoruz hepimiz. Mesela dışarı çıkartıyor, elinde telefon, çocuk kendi kendine oynuyor, 10-15 dakika sonra sıkılıp eve geliyor.
Bizimle çıktığında da saklambaç oynuyoruz, karıncalara, salyangozlara bakıyoruz, yürüyoruz, markete gidiyoruz, parka uğruyoruz, fırından simit alıp yiye yiye eve dönüyoruz mesela.
Kızım buna alışık. Yanında put gibi duran birine değil de, ona eşlik eden birine alışık. O yüzden de bana sürekli “sende gel” diyor. Anlayabiliyorum. Sadece bu zamanlarda kendime asla vakit ayıramıyorum ve çok yorgun düşüyorum hem fiziken hem de mental olarak.
Woody evet, şu an yolda hatta canım. :)
Guligul çok haklısın canım, inan ne desem bilemiyorum. Haklısın.
Fitifiti çok teşekkür ederim, evet bu hesabı çok seviyorum ve takip ediyorum. Bu yazısına da tam böyle bir anımda denk gelmiştim birkaç gün önce.
İnanın biz tam da burada anlatıldığı şekildeyiz. Ben kızıma anneyim, arkadaşım, oyun arkadaşıyım, aşçıyım, yardımcıyım.
Sarılmak istediğini söylemediğinde bile sarılan, öpen, seven, koklayan; oyun oynarken bir anda dahil olan, hiç beklemediği anda dışarı çıkmayı teklif eden kişiyim. Bu yüzden bana bağlı değil, bağımlı. Hepsini biz birlikte yapıyoruz çünkü.
Ondan asla sıkılmıyorum, ondan asla ama asla bıkmıyorum. Benim asıl bıktığım nokta babasının bu tutumu. Ne yapmalı, nasıl yapmalı çözemiyorum.
Seraay_Aytac korkmuyor aslında, istemiyor sadece. Bende geleyim istiyor çünkü babası onunla oyun oynamıyor, telefonuyla ilgileniyor sürekli. Bense oyun oynuyorum, karınca, salyangoz, kuş inceliyoruz, parka götürüyorum, yürüyüş yolunda yürütüyorum. Algılıyor artık hepsini.