Ben bu sözlere lohusalık diyip telkin edemeyeceğim. Evet hepimiz geçtik ama memeyi reddediyor diye soğuyorum demek ne? Bu daha yolun başı… ömür boyunca her şey yolunda gidemez,gitmeyecek.. ve siz her seferinde böyle mi düşüneceksiniz. Hee tuzum kuru değil. Tam olarak bende bunu yaşıyordum. Normal başlayan doğumum ikimizinse hayatı tehlikeye girince sezaryene döndü. Bebeğüm ilk andan beri memeYe yapıştı ama süt yoktu. 3. Gün geldi ama bizimki biberonu çoktan benimsemişti. Ağlaya ağlaya sağdım göğsümü. Canımın acısından inlediğimi biliyorum. Ama meme tutmakta zorlandık. Bi baktım hep mama veriyorum. Sütüm var ama mama yiyor. Üzülmedim mi? Üzüldüm.. ama önemli olan onun doyması. Sonra bi gün göğüs uçlarım iyileşimce memeyi tutturmaya çalıştım. Tamda dediğiniz gibi ortlığı inletiyorsu. Öyle böyle memeyi tekrardan tuttu. He %100 anne sütü verebiliyor musun dersen hayır .emziriyorum Dıymuyorsa mama veriyorum. Bazen direkt memeyi tutmuyor ağlama krizine giriyor mama veriyorum.
bazendr meredeyse günün yarı öğününü benden alıyor. Bazen hep mama..
sonuçta doyuyor.
sonuçta o iyi
evet sütüm var ama o ne kadar emerse veriyorum.sağıp bırakaxak kadar sütüm olmadığı için artık,mama,meme beraber götürüyorum.
her anne bu yollardan geçiyor.
ama yok ölmek istiyorum,yok soğuyorum… hoş değil.
Evet meme onu beslemek için var ,
ama o bir bebek..dünyaya alışmaya Çalışan bir bebek.. sadece bir bebek. Hayatınızda her şeyi unutun ama bunu unutmayın!