Smgsydn Bebeğinize bağlı aslında, bebeğiniz sıkıntı yapmıyorsa kendi adına, bıraktığınız insan bakıcı veya el değil ki, bırakanilirsiniz. Anne sütü de emmiyormuş zaten ,mamayla besleniyorsa kendize iki üç gün kafa tatili verin, çok ihtiyacımız oluyor. Biz yapıyoruz bunu ne var ki bunda, cıngar cıngar tepki gösterenleri anlamıyorum, güvenmiyorlarsa demek annelerine..Bıraktığım insan annem, yeri geliyor benden iyi bakıyor gözüm mü kalıcak arkada? Bazen annem bana kalmaya gelsede ben dinlensem diye sabırsızlıkla bekliyorum iki gece mi bırakmıyacağım. Benim de iyi olmaya ihtiyacım var, ben iyi olursam bebeğime faydalı olurum. Şu an tatile götüremeceğim kadar küçük, o yüzden onu almıyorum, alacağım zamanlar da gelecek. Çocuk kendi yazlığımda kendi evi olmasına rağmen bile huzursuz oluyor şu anda yeri geliyor. O zaman oraya da gitmeyelim, kendimiz için hiç birşey yapmayalım bu mantıkla. İnsanlar çalışmak zorunda, gündüzleri en az 8-10 saat anneanneye, babananneye bırakıp işe gidiyor, gece de kalması mı sorun oluyormuş? Annem abimin çocuğuna bakıyor gündüzleri, abim de eşi de çalışıyor diye. Çok sıkıldılar ve bebekleri 3 buçuk aylıkken tatile gitmek istediler, 4 gün gittiler annemde kaldı bebek, gözü gibi mis gibi baktı, noldu mesela şimdi çok mu kötü bir şey yapmış oldular? Bakımına güveniyorsanız içiniz rahat edecekse, gözünüz arkada kalmayacaksa gidin, eşinizle kendinize özel zaman yaratın biraz. Anne oldunuz diye ne kendi benliğinizi, ne kişisel zevklerinizi, ne hayatınızı, ne kadınlığınızı kaybetmediniz. İmkanınız varsa faydalanacaksınız tabiiki de. Bebek olduğundan beri Ben kendimden hiç vazgeçmedim, yardım tekliflerini hiç geri çevirmedim, bir fırsat varsa hep değerlendirdim. Anne terörüne de kulaklarım kapalı, kimseyi duymam takmam, "o öyle yapılır mı hiç bu böyle olmaz, sen ne biçim annesin"ciler bitmez çünkü. Kimsenin onayıyla yaşamıyorum bı hayatı şükür.