gunduzgullcan bu kadar ileri gitmese de benzer bi tablo herkes gibi bizde de vardı. Ancak ben en başından beri hep bebeğimi kendi istediğim gibi, kendi doğrularımla büyütmek istediğimi anneme de, kayınvalideme de hep söyledim. Lohusalık dedikleri zor bir dönem. İlk bir hafta annem yanımdaydı. Kendi annemi bile azarladığımı biliyorum 🙈 Her şey batar mı insana? Bana batıyordu 🤷🏻♀️ Sonra dedim bu böyle olmaz. Haydi sedoş kızına kendin bakacaksın! Annem gittiğinde beş yaşında çocuk gibi peşinden hüngür hüngür ağlasam da sonra sonra alıştım. Kendi doğrularımı keşfettim ve kendi yanlışlarımı. Kayınvalidem bir söyledi iki karıştı derken yapmadım dediklerini. Kucağına alışmasın dedi mesela. Alışsın dedim. Çok pişman olursun sonra çok yorulursun dedi, yorulayım ne olacak? 5 yaşına geldiğinde kızım kucağıma mı gelecek sanki dedim. Kokuna alışmasın dedi, alışsın benim kızım o dedim derkeennn artık yorum bile çok çok çok az yapıyor. Sert değildim ama yumuşakta değildim. Ne istediğimi bildim doğru da olsa yanlış da olsa kendi bebeğimi kendim büyütmek istedim 🧡 Sende öyle yap... Bebeğinin emin ol senden başka kimseye ihtiyacı yok. Sen bakabilirsin, hatta en iyi sen bakarsın. Senden başka kimse bu denli iyi bakamaz bebeğine. Kayınvaliden anlamayacaksa eğer eşinle konuş, ona anlat. Eğer o da anlamıyorsa içinden geldiği gibi davranmaya devam et. Kayınvaliden beşiğe mi koyuyor al kucağına tekrar koy ☺️ Ve şunu da hiç aklından çıkarma. Şuan her şey normalinden biraz daha zor geliyor sana. Bunu hepimiz yaşadık. Bebeğinle birbirinize alıştıkca geçecek bu günlerinin hepsi. Kayınvalideni kırmamak için de kendini yıpratma. Sen ve bebeğin herkesten her şeyden daha değerli ve daha önemlisiniz 🙏🏼 Sabırlı ol, kendi istediğini yap, kimsenin lafıyla hareket etme -buna bizlerde dahiliz- Her şeyin zamanla düzene gireceğini bil ve inancını da hiç kaybetme 👼🏻💜