Mesajların hepsini okuyamadım ama eminim linç tayfası gelmiştir sana kendini daha da kötü hissettirmiştir,başına gelmeyen bilemez de anlayamaz da oğlum aynı anlattığınız gibiydi karnı tok altı temiz gazını çıkartmış ama yok asla susmazdı,öyle söyledikleri gibi yok kucağına al öp okşa kitap oku ninni söyle falan bırak sakinleşmeyi hiç birini yaptırmazdı bile o ağlardı ben ağlardım,doktora götürürdük bir şeyi yok derdi,tuvalete gidebilmek için eşimin işten gelmesini beklerdim,yemek yemek ne mümkün eşim gelene kadar şişelerce su içerdim ki açlığımı hissetmeyeyim,arkadaşlarıma bakardım bebeklerini koymuşlar pusete sakin sakin geziyorlar ben bunu aklımdan bile geçiremezdim,bi keresinde bi cesaret arkadaşımın bebek mevlütüne gittim bebeğini uyutanlar başladı sohbet muhabbet çay pasta ben bir saniye bile oturamadan geri geldim niye benim bebeğim diğer bebekler gibi değil diye çok ağlamıştım o gün, hayatım mahvoldu ne yaptım ben diye çok düşündüm ama şimdi oğlum 6 aylık oldu bana gülüyor sarılıyor sanki o günleri hiç yaşamamış gibiyim tek söyleyebileceğim şey şu GE-ÇE-CEK