Bunlari hissetmen hatta zaman zaman bebegine olan tavrindan dolayi kendinden, cevrenden, bulundugun ortamdan nefret etmen seni kotu anne yapmaz. 6 aylik anneyim, yazdiklarinin cogunu hissettim, hep kendimi yedim. Geriye donup bakinca oglumla birlikte dogru duzgun bi fotografim bile yok. Tavsiyem, bu gunlerin gececegini bil. Ne kadar kotu de olsa o ilk zamanlarini heba etme. Gerekirse sorunu bulana kadar doktor doktor gez, destek almaktan cekinme. Benim hic destegim yoktu, annem babam 3000 km uzaktaydi, sadece esim ve ben vardik ve esimin ofisine dondugu ilk gunu, yalnizligimi, caresizligimi, bebegimin etrafi yikan aglamalarini hic unutamam. Umarim en kisa zamanda sen de bebegin de duzelirsiniz.