quence öncelikle rabbim yardımcın olsun böyle mesajlar okuyunca öyle üzülüyorum ki. 3 ay 24 günlük kızım var. Kolik. Ama öyle böyle değil. Hep allah bu koliği düşmanıma vermesin derdim. Yarı kırkı çıkana kadar çok iyiydik. Ondan sonra başladı bizim. Önce uykusuzluk yaptı gece gündüz uyumazdı. Ağlamazdı ama uyumazdı da. Ben kolik nedir bilmezdim. Çevremde herkes bunun gazi olabilir falan dediler inanmadım. Daha sonra 35. günde ağlama nöbetleri başladı. Ama öyle böyle değil. Her gün akşam üzeri saat 5 de başlar gece 12 1 allah ne verdiyse. Ve size yemin ederim ki nefes almadan morarana kadar ağlardı. Her gece acilde her sabah poliklinikteydik. Artık eşimin de benim de psikolijimiz bozulmuştu. Bu dönemde evimde 10 gün bile kalamadım. Hep ya annemdeydim ya da kayınvalidem alt katta oturuyor onda kalıyorduk. Çünkü kızım katılana kadar ağlıyordu. Sab simplex ve relaxtaz kullandık onlar bizi iyi geldi. Ama bu kolik 6. hafta ve 8. haftalarda pik yapar sizde şu an o dönemdesiniz tam. Rabbim yardımcın olsun. Bende burda çok yorum okur bitti geçti gitti kurtulduk yazan anneleri ağlayarak okurdum bizim ne zaman bitecek diye. Ama biz üçüncü ayımıza girdik hafifledi. Kızım ne zaman ki hareketlendi o zaman hafifledi. Şu an 3 ay 24 günlük yaklaşık 1 haftadır daha da iyiyiz. Zaman geçmiyor şu an sana biliyorum. Biz kızımı 3 aydır battaniyede salladık. Şaka gibi resmen. Tam 3 ay gece gündüz salladık uykuya sadece öyle geçiyordu ama bırakınca uyanıyordu. Doğal olarak tek başıma da sallayamıyordum. Neden 4 tane elim yok diye ağladığımı biliyorum. Ağlama ataklarında bayıldığımı biliyorum. Kayınvalidemler yanımdaydı allahtan. Ben çok zor dönemler geçirdim çooookkk. Süpürge sesi pış pış rahatlattı ve dediğim damlalar. Ama en iyi çözüm zaman canım🥺 Gerçekten bunu yazarken öyle üzülüyorum ki inşallah seninki daha çabuk biter 3 ayı bulmaz. Benim daha tamemen geçmiş değil geçen hafta bi kere ağlama krizine girdi. Ama en azından artık her gün her saaat ve sabah akşam değil. Bizde geriye huysuzluk kaldı. 4 ayı bitirince tamamen geçiyormuş umarım öyle olur. Benim kızım bebek arabasında durmaz çığlık atar eşimin arabasında durmaz katılana kadar ağlar arabayla anneme gidip gelmek 10 dk lık mesafe ölüm gibi gelirdi boğulana kadar ağlardı. Sadece battaniyede sallanmak isterdi. Gece emzirmeye kalkardım kayınvalideme seslenirdim anne hadi sallayalım diye. Öyle bi dönemdi. Sabahtan akşama sallardık. Sallama işini tam 10 gün önce bıraktık artık hamakta uyuyor. İnanıyorum ki bunlar da geçicek. Ne zaman hareketlendi ellerini kullandı yavaş yavaş oturmaya başladı o zaman tamamen bitecek. Bende manisa salihlidenim. Keşke yanında destekçin olsa. Çünkü çok zor bi dönem. Ben dünyaya evlat getirdiğime sevinemedim onunla doyasıya gezemedim giydirip resimler çekemedim spalara götürmedim. Millet bunu yaparken biz acilde doktordaydık. Ama olsun canları sağ olsun hepsi geçicek sadece zamana ihtiyacın var ve tam pik yaptığı dönemlerdesin.