İtiraf ediyorum ki bazı zamanlar, yavrum karnımdayken çok daha güvenli, dertsiz tasasız olduğunu düşünüyorum. Altı pişik oluyor, burnu akıyor, gazı oluyor üzülüyorum böyle zamanlarda. Karnımdayken hiç böyle dertleri tasaları yoktu yavrumun. Ben yetemiyor muyum, iyi bakamıyor muyum diye düşünüyorum. Oysa pamuklara sarıp sarmalıyorum ama o düşünce çaresiz kaldığım anlarda çok geliyor.
