busraaaaeervaaa Lohusalık’taki hallerini unutan var mıdır ya. Ben her anını hatırlıyorum. Benim kayınvalidem yurtdışında yaşıyor ama çok aileci. Kardeşçi. Hiç unutmam kırkım çıkmamıştı. Annemlerin bahçeli bir evi var oraya kalmaya gidecektik. Beni aradı yarın sana kardeşlerim oturmaya gelecek ne yemek yapacaksın diye. Nasıl yani ben annemlere kalmaya gideceğim beni niye aramadılar dedim. O da beni aradılar yetmez mi dedi. 🤦🏻♀️ Ben de madem öyle o zaman söylersin akşam akşamüstü gelsinler ben annemlere kalmaya gideceğim dedim. Ondan sonrasında 5.06 ay kesinlikle eşimle ben konuşmadık. Zaten yemedigimiz hakaret kalmadı bu yüzden, Ayıp bizimmiş gibi…. Şimdi de gör sanarsın bunları başkası yaşatmış……. Bu arada benim kızım da doğduğundan beri uykusuz bebek. Sevmiyor çocuğum kesinlikle uyumayı. Ben 3 saat kesintisiz uyku nedir bilmiyorum. İnsanlar çok acımasız. Çok ağlardım gizli gizli kendi halime çok üzülüyorum aklıma geldikçe. Hala psikolojik tedavi görüyorum inanır mısın. Sırf saygısızlık olmasın diye ağzımı hiç açmadım bugüne kadar. Sadece onlara dediğim tek kelime kızımın sütü sizin yüzünüzden kesildi asla asla onun hakkını helal etmiyorum size. Zaten ondan sonra nedense çok değişti.