Valla hiç rahatlayamadim şükür dediğim günün ertesi gün tüm kötülükleri full HD yaşıyorum.oglan 11 yaşına giriyor barut gibi bagriyor cagriyor kapıları çarpıyor beni anlamıyorsunuz diye bagriyor beni sevmiyorsun diyor kardeşi için al bunuda evden git nereye gidersen git diyor seni sevmiyorum diyor bacaklarında kıl çıkıyor ona bagriyor sivilce çıkıyor ona bagriyor bu ara çok fena.öteki kız 3 yaşına girmek üzere herkesten herşeyden nefret ediyor herşeye muhalefet herşey hayır bir krizler bir ağlamalar bir öfke nöbetleri artık bugün canıma tak dedi volum yükseldi hem ağladım hemde yeterin dedim sabah 6dan beri inanın 5 dk dan fazla oturmadim bu saate kadar yeterin dedim demirden taştan degilim insanım ya yoruluyorum usaniyorum bir müsade verin Allah rıza için diye bağırdım hadi kıza birşey diyemiyorum henüz o da büyüme çağında ama oğlan gün gectikte beter oluyor soru soruyor mesela bilmiyorum oğlum cevabını ben üniversiteyi bitireli 13 yıl oldu diyorum niye bilmiyorsun sen anne degilmisin diye gene bagriyor kizi neysede oğlumun sözleri çok kalbimi kırıyor onuda anlamaya dinlemeye çalışıyorum elimden geldiğince alttan alıyorum ama yok bir tuvalete yalnız gidemiyorum bir rahatça yikanamiyorum yemek yerken bile sofradan defalarca kez kalkıp geri oturuyorum en sonunda zaten sofrayida topluyorum kalk otur yapmaktan karnım doyuyor. Yani sakin sükut bir cocugunuz yoksa çok zor. Ben hiçbir zaman oh be diyemedim