gunesx ben de sizin bu yaşadığınız durumu doğum için yaşamıştım. Normal doğum yapmayı ,bebeğimle ten teması yapmayı, onu emzirmeyi o kadar çok istedim ve hayal ettim ki size anlatamam. 41 haftalık olana kadar sadece normal doğum için bekledim. Yapmadığım egzersiz, sıcak duşlar,nefes teknikleri, pilates topu,hurma ananas vs kalmadı her yolu denedim. Kendimi hiç sezeryan doğum düşüncesine bile hazırlamadım. Sonra normal doğumu başlatmak üzere hastaneye yattım açıklığım çok azdı ama artık vücudum bebeği istemediği için tüm vücudumda döküntüler çıkmıştı. Nadir görülen bir durumu yaşadım çok şükür bebeğimi zarar gelmemişti ama. Sonra 40+5 de bir gece suni sancı alıp kendi sancılarımı çekmeme rağmen çok acil sezeryan doğuma alınmıştım sabahında. Yıkılmıştım. Demem o ki biz bazen planlar yapıp hayaller kuruyoruz. Ama Allah yolumuzu başka çiziyor, bebeğimiz başka istiyor. Ben çok şükür emziriyorum hamileyken gelmiyti sütüm bebeğimin de emme refleksi çok kuvvetliydi süt de olunca sarılık vs hiç yaşamadım. Ama sizi anlıyorum düşünceleriniz (anne sütü almasını istemeniz) çok doğru. Ama bu aranızdaki bağın güçsüz olacağının göstergesi değil. Siz düşünebiliyor musunuz bebeğini bu kadar düşünüp onun için çabalayan bir annenin çocuğuyla bağının kötü olmasını. Bence imkansız. Siz kendinizi üzmeyin stres yapmayın. Belki bebeğiniz çok süt gelmesini bekliyordur,yoruluyordur o yüzden istemiyordur. Siz verebildiğiniz karar verin sütünüzü az çok demeden. O mutlak ona yarar. Eğer mamayı biberonla veriyorsanız bebeğiniz ile yine ten teması yaparak verin mamasını. Çıkarın üzerinize alınzbebeğinizi kucağınıza hatta onun da üzerini çıkarın üzerinize çekin battaniye. Gözlerinin içine bakın ona anlatın onun için uğraşlarınızı. O anlar annesini mutlaka. Okşayın koklayın öpün ama vazgeçmeyin. Allah sağlık ve uzun, hayırlı ömür versin. Göremedim ama güçlü ve bağlı bir anne olduğunuzu hissettim. Uzun oldu ama yazdıklarıma inanın🌺