Muzdarip olup beni kahreden bu konuşma meselesi sanıyorum ki günümüzün hastalığı gibi bişey olmuş. Genelde erkek çocukları geç konuşur derler. 18. Aydan itibaren bu konu üzerine yoğunlaşmış bir anne olarak bu konu hakkında görüş almak isteyenler varsa önerim şu ki kesinlikle hayatınızdan televizyon telefon tablet ne varsa çocuğun dikkatini dağıtıp girdabın içine alan hayatınızdan çıkarmanız gerekiyor. Ekran mağduriyeti diye bir terim var sanırım ister istemez hepimiz bir şekilde çocuğumuzu bu şekilde mağdur ettik. En azından bir ay deneyin farkı göreceksiniz. Şu an oğlum 27 aylık anne baba kapı dede nene hala bir çok kelimeyi söylüyor. İnanın bundan önce neredeyse otizmden şüphelendik ve psikiyatristle bile görüştük gelişim testleri yaptırdık. Hatta ve hatta belki duymasında problem vardır diye işitme testi bile yaptırdık. Allah’a şükür bir problemimiz çıkmadı. Tek sorun çocuklarımıza yeteri kadar özeni göstermememiz. Kapatın tv tlf ne varsa göz kontağı kurarak onları anlamaya çalışın. Mümkünse yaştaşlarıyla bir arada bulundurun. İmkan varsa kreşe gönderin. Üzülerek söylüyorum ki bizim hapsolduğumuz teknolojiye çocuklarımızı da bağımlı hale getiriyoruz. Bunu biz yapıyoruz. Bizler geç tanıştık fakat onlar için çok erken bu kadarı çok fazla onlara bırakalım sanal hayatı gerçek hayata dönelim parklarda bahçelerde vakit geçirelim. İnşallah sonrasında herşey daha güzel olacak