SeverusSnape merhaba, hemen her çocukta oluyor bu dönemde galiba bu tür durumlar.
benim kızım 3 yaşında ama geçen haftalarda o da başladı “canavardan korkuyorum” “karanlıktan korkuyorum” demeye.
evin içinde birlikte canavar arıyoruz, olmadığına emin olduktan sonra yatmaya gidiyoruz. (Sadece akşamları uyku öncesi oluyor bu durum bizde)
Canavar hakkında biraz konuşturmaya çalışıyorum onu, nerede görmüş, neye benziyormuş? Daha sonra anlattığı şeylerden yola çıkarak biraz komikleştirmeye çalışıyorum canavarını.
Senin yaşındayken ben de bazı şeylerden korkardım diyerek, duygusunu kabul ettiğimi, korkmasının doğal olduğunu hissettirmeye çalışıyorum. Ve ve tabii ki baban ve ben yanındayız, seni koruyacağız içerikli konuşmalar.
Karanlık içinse gece lambasını uyuyana kadar açık tutuyorum, uyuduğu zaman kapatacağımı söylüyorum mutlaka. Bir dirençle karşılaşmadım karanlık konusunda.
kedilere yaklaşma korkusuyla başa çıkamıyorum sadece🤦🏻♀️