Lohusa depresyonunu nasil atlattiniz

Eslinamom1

Güzel anneler bu sureci nasil atlattiniz ne zaman gecti banada yardimci olurmusunuz 1 aylik anneyim hayla gecmedi yanliz kalmak evde durmak istemiyorum

Asuman61

Eslinamom1 Lohusa depresyonu şart bişey değil yani herkes yaşamak zorunda değil kendinizi şartlamayın evdede kalırsınız bebişinizle bol bol vakit geçirirsiniz daha yürüyecek okula gidecek böyle güzel anları düşünün kendinizi depresyon depresyon diye aşağı çekmeyin ☺️

Ipekoz

Eslinamom1 kaynanamı evden kovmamla depresyonu atlatmam bir oldu şükür

Smy16

Eslinamom1 o 40 gün hiç bişeyim olmuyo ama kırkım çıktıktan sonra aşırı bunalıyorum ben 2 gebelik yaşadım 2sindede aynı şey oldu ve bude yaklaşık 1 ayı buluyo

PrensesimEla

Eslinamom1 doğumda doğum sonrasında hep tek başıma olduğum için sanırım hiç depresyon falan yaşamadım. Belki biraz psikolojik olabilir bu durum. Bebeğinle tek başına olmak istediğin zaman kucağına almak öpmek çok güzel kucağa alışır diyen yok onu yapma diyen yok🤭

Ebrugoktug08

Ipekoz 🤣🤣🤣

cagankusunannesiii

Ipekoz çok yaşa ben de aynısını yazacaktım onu postaladığım an 6.gün bitmişti meğer depresyon onun yüzündenmiş 🤭

HiraaAzraa

Ipekoz 😂😂😂

cicek10

Ipekoz aynen ben de 😂😂😂

Ademciginannesi

Eslinamom1 ben de öyleydim hatta hiç geçmeyecek sanıyordum. Sürekli ağlama isteği, çok istememe rağmen bebeğime alisamama süreci gerçekten hala o günkü fotoğraflara baktıkça içim daralıyor ama geçiyor. İnanın hem de öyle bir geçiyor ki siz fark etmiyorsunuz bile sadece zamana bırakın ve her zaman kendinize geçecek bu bir süreç ve bitecek sonra her şey çok güzel olacak deyin çünkü gerçekten sonrasında her şey çok güzel oluyor benim bebeğim şuan 11 aylık ve ben onunla yalnız kalmaktan yalnız bakmaktan onunla dışarı çıkıp gezmekten birlikte kahvaltı yapmaktan aşırı mutluyum. Gurbette bir anneyim kimsem yok burada ama bebeğim bana en iyi arkadaş. Şimdi o kacirdigim günler için pişman oluyorum bol bol sevin bebeginizi her şey zamanla geçip gidiyor🥰

plakayerli

Eslinamom1 akşamları eşimle konuşup ona ağlamak iyi geliyordu bana biraz (tabii o ne oluyo der gibi anlam veremiyordu ama dinliyordu😄) annem falan uğrarsa mesela ekmek almaya çıkıyordum o da iyi geliyordu dışarıdaki insanlara bakıp ne kadar normal bi hayatları var diyordum 😄 şimdi gülüyorum ama o zaman sürekli ağlaktım ya ben bebeğin kilo aldığını öğrenince hafiflemeye başladı korkularım azaldı

Eslinamom1

plakayerli bende ayni sekil esimin yaninda surekli aglamakliyin adamda napicagini sasirdi cok sukur anlayisli bi insan

Eslinamom1

Bende gecicegini biliyorum ama bunu bir turlu beynime anlatamiyorum o kadar yoruldum ki bu surecten dogum yaptiktan 1 hafta sonra basladi aglama istegiyle sonra sacma dusunceler bebegimi sevmiyomuyum bakamicam yapamicam emzirmek sorumluluk falan cok agir geldi yanimdada kimse yoktu kuzenim gelip gitti ama oda yeterli olmadi tabi bebegimle tek kalmaktab korkuyorum yanliz olmak istemiyorum surekli yanimda insan arayisindayim esim isten geliyor ertesi gun ise gidince napicagimi dusunuyorum paranoyak oldum artik duzenimi kurmak evimde rahat olmak istiyorum kendimi sartliyorum bu gun evde durucam alisicam bu surece die sonra icime bir his giriyo arkasindan aglama istegi ve kendimi baska yerde buluyorum o kadar mutsuzum ki bebegimin en guzell gunlerini boyle sacma dusuncelerle geciriyorum 😔😔

Laren

Eslinamom1 inan benim kadar kötü gecirmemissindir. Bebeğimi emziremedim yanımda birilerini aradım hep evimden soğudum bebegi yengeme bırakıp yarım saatliğine dışarı çıkıyodum kimi görsem ne kadar normal yaşıyor diyodum iç cekiyodum şimdi 2 aylik oldu bazen hala içime korku giriyo ama artık akşamları arabayla turlamak bile olsa eşimle bebeğimle çıkıyoruz cok iyi geliyor

Iscan

Eslinamom1 bizde 1 ay 5 gunluk olduk çok şükür ki annem yanımda o bir yere gidecegı zaman nasıl bakıcam diye düşünüp duruyorum ya ağlarsa ya susturamazsam fln diye geçer inşallah bu günlerde ya Allahın izniyle

Ademciginannesi

Eslinamom1 hepimiz aynı şeyleri yaşıyoruz demek ki ben de öyleydim asla yalnız kalmak istemiyordum eşim özel güvenlik gece mesaisi oluyordu o zaman kalbim sıkışıyordu resmen bir kere bebeğimle beraber ben de uzun uzun ağlamıştım susturamadikca daha çok ağladım sonra uzun süre annemlere gidip orada kaldım ama bir gün mutlaka tek başıma kaldım ve ondan sonra zor olsa da alışmaya basladim

-erCansu-

Eslinamom1 kendime gelmem 1 yılımı aldı

Eslinamom1

-erCansu- umarim benimki o kadar uzun surmez ustesinden gelebilirmiyim daha fazla bilmiyorum piskolog destegi aldinizmi bu sureci nasil atlattiniz

anayim-ben-ana

-erCansu- oğlum şu an 1 yaşında ve ben hala kendime gelemiyorum. Tuhaf duygular içindeyim. Nasıl atlattınız neler yaptınız merak ettim…

Eslinamom1

Laren bendede evden soguma duruma var insanlara imrenerek bakiyorum arkadaslarim hic boyle seyler yasamadi keske onlar gibi olsaydim diyorum bende arada disari cikiyorum arabayla falan esim gezdiriyor o anlik iyi oluyorum ama o eve girdin hersey ayni degisen bisey yok 😕

Moonlightttt

Eslinamom1 evden dışarı çıkma isteği tek bende oldu sanıyordum boğuluyor gibiydim . 5dk da olsa akşamları dışarı çıktım. Emzirirken fln TV açtım ama hep devam etti bende 45 50 gün sürdü,geçti şükür.

Eslinamom1

Moonlightttt umarim benimkide gecer bende kendimi baska biseylere vermeye calisiyorum tv izliyorum ama belli bi sure sonra tv izlemedigimi bos bos baktigimi fark ediyorum bende siz gibi boguluyorumm sabahtan aksama kadar disarda dursam aman eve gidiyim demem o derece

-erCansu-

Eslinamom1 almadım almadigim içinde çok pişmanım heryerin egzama oldu ilk 5 ay kabus gibiydi hele ilk 2 ay anlatılmaz yaşanır üstüne üstlük 2 aylıkken yoğun bakımda yatınca iyice tirlattim sonrasında sürekli hasta olacak pskljisi oldu sürekli korumaya çalışıyodum hiç biyere gitmiyodum falan sonra anladimki bu böyle olmayacak burdan kendime arkadaşlar buldum sürekli birileriyle görüştüm ve ne kadar rahat olup çocuğa ayak uydurursam daha huzurlu olduğumu hissettim emmiyor mu emmesin yemek yemedim yemesin uyku düzeni yok boşver istediği zaman uyusun uyansın herşey kusursuz olmak zorunda değil oyuzden geçiyor üzülme

Nurgrvn

Eslinamom1 sürekli ailem bize geldi ben onlara gittim dışarı yürüyüşe çıkardık eşimle. Bu şekilde yendim

Moonlightttt

Eslinamom1 Yalniz bebekle kalma korkusu ayrı, sezaryen sonrası aşırı bel ağrısı da oldu ilk ay mahvetti . Lohusa teri temmuz sıcağı,biraz bebeğimle ilgili hastane serüvenimiz de oldu . Evden kaçmak istiyordum 5dk da olsa cikiyordm eşimle topallaya topallaya. Çıktığımda da bebeğime söylediğim ninniyi içimden soyluyirdum daima ve ağlayacak diye hemen eve geliyordum😂😂 psikolojim berbattı ağrılar bir yandan, lohusalık bir yandan,teri, boğulma hissi bir yandan. Ama 50gun sonra falan geçti. Bunu atlatmanın yolu sanırım sevdiğiniz insanlarla görüşmek,biraz yürüyüş olabilir

Laren

Eslinamom1 aynı şeyleri yaşamışız. Bu arada ben psikoloğa da gittim ama inan hiç bir işe yaramadı normal bir durum 40ın çıkınca geçer dedi kısaca. Bide yalniz kalma 40a kadar dedi bide dünya para verdim boşuna gittim yani sen kafanda bitir durumu ama gerçekten 40tan sonra degisiyo biseyler tam olarak geçmese de

Moonlightttt

Eslinamom1 geçecek az daha sabır. Gerçekten çok ama çok zor bir dönem.gunluk duş alıyordum ama banyoda nefesim kesiliyordu. Beyin de unutkanlık ve afedersiniz bende salaklık olmuştu algıların azalmıştı ve günde 1 2 saat uyuyordum asla naparsam yapayım uyuyamadım . Geçti ama 🤗

Eslinamom1

Laren 40 çıktı ama yine ayniyim sanirim surec biraz daha uzucak bende son care piskolog dusunuyorum ama sonuc alamamaktanda korkuyorum bi ara duzeldim gibi oldu iyiydim sonra tekrardan sil basa dondum

Sonraki Sayfa »