Leylaa_ 32+1′de ilk kez devlete kontrole gitmiştim, özelde takipliydim. O gün randevum 11′de olmasına rağmen, şuraya git, şunu yaptır diye diye, biraz da sıra beklemekten işim 4′e kadar sürdü. En sonunda nst’de biraz sancım gözüktü. Doktora gösterdim, acile git orada baksınlar mesai saati bitmek üzere acildeki doktor seninle ilgilenir dedi. Acile geçtim baktı doktor “oo 2 cm açıklığın var hemen yatışını yapalım” dedi. Sonra yatış için başvurdum tekerlekli sandalyeye aldılar. Damar yolu açılması için götürdüler bir yere açarlarken beni ağlama tuttu, hemşire “korkma kızım bitti” dedi. “Ondan dolayı ağlamıyorum ki, erken doğuruyorum, hiç kimse yok yanımda, korkuyorum” demiştim. Sonra da sandalye ile çıkarttılar beni ama nasıl ağlıyorum. Eşim bir yandan korkma korkma diyor dua ediyor. Sonra aldılar beni bir odaya, doktor geldi “durdurmaya çalışıcaz, ne kadar geç doğurursan o kadar iyi” dedi. Ben de ona bu 1 hafta sürse bile burada mı kalmam gerek diye sordum, bana “1 ay sürse bile kalman gerek” dedi. 8 saat dayanabildim sadece elbette açıklığı durduramadılar ☺️ en sonunda doktor geldi, bebeğin başı gelmiş, su ise çoktan gelmişti. “İkizlerden birisi yan duruyor, istersen seni normal doğuma alırız ama öbürü ters dönerse o esnada acil sezaryene girmen gerekir, senin için hayati tehlikesi var” deyince ben size tabiyim, uzman sizsiniz dedim ve sezaryene alındım ☺️ tekerlekli sandalye ile götürüldüm, eşim yine karşıladı beni, yine korkmamamı söyledi, dualarla gönderdi ameliyathaneye.. nitekim 23:58′de doğurdum ikizlerimi, hiç görmeden sadece seslerini duyarak uğurladım 😔😔 ertesi gün öğlen vakti yoğunbakım ünitesine götürüldüm orada gördüm 5 dakika ikisini de yan yana kuvözlere koymuşlardı miniciklerdi