SeverusSnape ne kadar güzel anlatmışsınız. Bazı cümlelerinizde kızımla kendimi gördüm. Ben de temas konusunda çok vıcık vıcık davrandım, davranıyorum. Geceleri birlikte uyuyoruz, gece uyanıp yatakta oturduğunda elimi başının arkasına koyduğum an ellerime salıyor kendini, düşme korkusu yaşamadan, çünkü onu tutacağımı biliyor. Öpüyor, öpüyor, öpüyor, yatağa yatırana kadar öpüyorum.
Ağlamasına da müsaade ediyorum. O ağlarken sakince izliyorum, sesi azalınca ‘noldu anneciğim’ diye soruyorum. Ağlamaları genelde mızmızlıktan oluyor, bazen de gece uyanmalarında.
Odasında, beşiğinde uyuduğu dönemlerde kızım da uykusunu alarak uyanırsa asla ağlamazdı. Beşiğinde dört döner oyalanırdı, bazen kameraya ulaşmaya çalışırdı, sıkılmaya başladığında gider alırdım ve ben daha kapısını açarken bana bakarak gülmeye başlardı. Şimdi ayakta sallanarak uyuyor minik sıpa :) 1 yaş 1 aylık, bağlanmamız güvenli mi bilmiyorum ama birbirimize bağlı olduğumuz bir gerçek :)