22 aylık bebeğimi dün sabah aldığım radikal bir kararla sütten kestim. Doğduğundan beri uykuları hep sıkıntılıydı son günlerde hepten canıma okuyordu meme yüzünden uyuyamıyordu emerek uyuduğu için dalınca yerine bırakıyordum fakat meme diye başlıyordu ağlamaya. Neyse bende dedim artık zamanı geldi uykuları çok berbattı. Dün sabah emzirmedim,gece emzirmedim ama sabaha kadar ağladı yavrum anne meme diye hatta o ağladı ben ağladım.Hiç susmadı sabaha kadar teselli verdim sırtını sıvazladım ona anlattım hep durumu. Sabah göğüslerim şişmişti sağım yaptım ve ilaç kullanmaya başladım sütümün kesilmesi için. Ama bugün baktım ki yavrum azı dişlerini çıkarıyor. Günlerdir onun için ağlıyormuş meğer.Yıkıldım.😭 Hastalık ve diş çıkarma dönemlerinde sütten kesilmez diye biliyorum. Ama geri de dönüş yapamam psikolojik olarak çok yıprandı çocuğum ona tekrar tekrar aynı duyguyu yaşatamam. Ay bu annelik ne zormuş ya emiyor kızıyorum uyumuyor diye kesiyorum ağlıyorum neden kesiyorum diye sanırım 2 yılın en en en zorlu süreci sütten kesmek😭😭😭😭