MayneymisAltintop kelimesi kelimesine tam olarak beni anlatmışsın! Bugün 30. gün, annemi hala göndermedim. O gitmek istiyor, ben hala sana ihtiyacım var diyorum. Dediğin gibi sanki yavrumla aramda bi mesafe var, sanki annemle dahi daha iyi anlaşıyor gibiler. Ben sanki onun için sadece emme aracıyım. Oğluma aşığım, onun hiçbi şüphesi yok ama sanki her şeyine geç kalıyorum, ona yetemiyorum. İnsanların burada yazdıklarını okuyorum ve “acaba ben de böyle bi anne olacak mıyım?” diyorum.. Çok üzülüyorum. Bi kaç kere yalnız kaldım bebeğimle ve kaygı atakları geçirdim resmen! Ona istemeden zarar vermekten, tutup kaldırırken bile onun canını yakmaktan çok korkuyorum ve malesef ben tamm 31 yaşımdayım ama gel gör ki hala bebeğimin sorumluluğunu almaktan korkuyorum. Umarım evladıma iyi bir anne olabilirim..