AŞAĞIDAKİ DAVRANIŞLAR “çocuğu ilaçtan dolayı ciddi zarar görmüş ya da kaybedilmiş” AİLELERDEN BİREBİR DUYDUĞUMUZ SÖZLERDİR. GERÇEKTİR, ONLAR PİŞMAN, SİZ PİŞMAN OLMAYIN!
– Sadece ateş düşürücüydü, bşi olmaz sandım karaciğer nakli yapılacak
– Dedesinin göz damlasıydı, ilacın tamamı zaten 5 mililitetre ne olabilirdi ki dedim, ilacn çoğu kabındaydı zaten, çalkaladım anladım… Ama yanılmışım, kalbi 2 defa durdu meğer kilosuna göre bir damlası bile çok zehirliymiş
– 2 defa kusunca ilacı çıkardı sandım, aksine kusunca 2 defa yakmış boğazını, öksürünce de akciğerine kaçırmış şimdi solunum makinesine bağlı
– Siğil ilacının fırçasını buldum ağzında önemsemedim, yemek borusu yırtıldı
– Yutmamıştı, hatta tek tek saydım eksik hap yoktu , sadece ağzında çiğnemiş ama meğer kalp krizi riski varmış
– Bir hap attı ağzına, hemen soktum parmağımı, ağzında olup olmadığına bakmadan, parmağımı sokunca hapı nefes borusuna iyice itmişim bilmeden, solunumu durdu.
– Masanın üzerindeki ilaçları içmiş, sonrada tekrar kabına koymuş, farkında bile değilim, yatağında mosmor yatıyordu. Keşke ulaşamayacağı bir yere koysaydım
– Önemsemedik önce, yoğurt yedirdik-ayran içirdik… Hatta babası parmak attı-tuzlu su içirip kusturdu, yanımızda uyuttuk ama gece .. anne yüreği işte uyaandım, onuda uyandırmaya çalıştım.. Uyanmadı…Uyanmadı… Bizde hemen acile getirdik meğer çok geç kalmışız…