Mehmet-22_efe Benim bebegim masallah diyelim normalde cok sessiz sakin bir bebekti. Ama 6.aya doğru bir sey oldu ve cok huysuzlasmaya baslamisti, ne dogru durust emiyordu, ne uyuyordu, hep mizmizdi.
Bir gece artık o kadar tukenmistim ki ayagimda sallarken birden durup ne var ya ne istiyosun ne diyerekten bagirmis sonrasında ağlamış bulundum. sabrim tukenmisti. O da okadar cok agladi ve korktu ki, sanki dünyası başına yıkılmıştı. sonra sarıldım epey uzun sürdü susturmam cok pisman oldum uzuldum derkeeeen, bir hafta icerisinde hasta oldugunu ogrendim. Meger bebegim bronsit geciriyormus, nefes almakta zorlaniyormus, doktor farketmedi onemsemedi, ben de tecrubesizliktin bilemedim. Beslenmesi bozulmus, hirilti baslayinca ben de farkli doktora goturunce durumu anladik maalesef ama o kadar pisman oldum ki, 3 gece hastanede uyumadim bir saat bile, ne bir sey yiyebildim ne icebildim. O zaman anladim ne kadar buyuk haksizlik yaptığımı ona. Ve bana buyuk ders oldu, cezami da bulmus oldum. Bundan sonra ne zaman huysuz olsa, anladim ki anltinda yatan bir neden var. Ya da onu susturmanin bir yolu muhakkak var. Saglikli olsun, mutlu olsun da mizmiz olsun muhim degil, çünkü son pişmanlık fayda vermiyor.