Ssecil_10 Öncelikle gözün aydın, bebeğin sağlıkla büyüsün. Şimdi biraz sert konuşacağım belki ama bence biraz titreyip kendine gelmen gerek. Arkadaşım o bebeği kim doğurdu? Sen. Babası kim? Eşin. Siz bebeğinizin nasıl başkasının yanında uyumasına müsade edersiniz? Al kucağına, git odana, istersen eşini de al yanına, kapıyı kilitle. Ne demek kucağına alamamak? Ne demek bebeğini onlarla uyutmak? Gerekirse 2 dakika dikişin acısın, gerekirse göğüslerin yara olup sızlasın. İnan, bebeğini kucağına aldığında içgüdüsel olarak emzirmeyi başaracaksın. Benim de göğüs ucum yoktu, kahverengi bölgenin neredeyse tamamı yaraydı, kimseyi almadım yanıma. Anneme gelme dedim üzüldü, trip atti. Kaynanam anlamamazlıktan geldi, göğsüme yaklaşmaya kalktı, tepki gösterdim. Dikişim sızlaya sızlaya gittim odama, kilitledim kapıyı. Sadece eşim geldi sonra. Sen de bunu yapabilirsin. Annesin sen! Nasıl başlarsanız öyle devam eder. Bugün emzirmene karışan yarın bebeğine annesi oymuş gibi davranır şimdi izin verirsen. Üzgünüm, biraz sert oldum belki ama bunlara izin vermemelisin. Bu günleri bi daha yaşayamayacaksın. En güzel zamanlarınız bunlar. Ve o bebeğin sadece senin kokuna ihtiyacı var. 💙