masterchefiniz
Canım kızım, güzel kızım, ipek kızım 🩷
Hamileliğim çok zor geçti. Temizlik yapmak, ani hareketler vs yasaktı. Erken doğum riskim vardı, sancılarım kasılmalarım çoktu ve hamileliğimden doğumuma kadar bulantı çektim ama öyle böyle değil. Defalarca kan kustuğumu bilirim. Asla doğurduğumu göremeyecekmişim gibi hissederdim. 37+4 te kontrole giderken kendimi birden doğumhanede buldum. Zorunlu sezeryandı. Tosbiğimi kucağıma bir verdiler eşimle birbirimize bakıp “biz bu yaşımıza kadar boşuna yaşamışız” dedik. Sanki yeni doğum yapmış gibi değilde ben yeniden doğmuş gibiydim. Hiç yatağa girip lohusa olmadım. Oldum olası yatakta hasta gibi yatmayı sevmezdim. 😊 Fıtı fıtı sürekli yürüyüş yapıp merdiven inip çıktım , doktorum şaşırmıştı bana . İlk aylar çok kucağa alma alıştırma baş edemezsin diyen çok oldu aksini yapıp kızımla sürekli ten teması kurdum. O anların kıymeti paha biçilemezdi benim için. Kızım kollarımın arasında uyurken dünya dururdu sanki. Çünkü biliyordum o zamanlar bir daha gelmeyecekti. Şimdi ise ele avuca sığmayan 19 aylık oldu sevimli sıpam 🥰 Koskoca 19 ay geride kaldı. Özgürlükçü ruhuyla baş etmekte bazen zorlanıyorum ama onun bu halleri aslında çok hoşuma gidiyor çaktırmıyorum. İstiyorum ki ayakları yere sağlam basan, doğrusundan şaşmayan, kendinden emin özgüvenli bir birey olabilsin. ve sanırım bu yolda çok güzel ilerliyoruz. Velhasıl zaman çok çabuk geçiyor ve buna mani olamıyorum. Elimde olsa kızımın her halini bir kavanoza koyup saklamak isterdim. Canım evladım.
Annelik zor zanaat fakat bir o kadar da mükemmel 🩷🌸