Siz tam doruk noktasındasiniz, 15 aylık oğlum ben de bazen kriz geçiriyorum ama elimden geldikce ona bagirmiyorum ama çok zor. Üç ay önce bir bez krizi yaşadık o an çok kötü bağırdım döndüm kafama vura vura ağladım balkona gittim. Aslında sinirim oğluma değildi eşime, cevreme.. bir yıldır kendimi unuttum ne dışarı var ne arkadaş var ailem şehir dışında, kendime bakmayı unuttum o kadar doldum ki… Ama o krizin üzerine yaşadığım vicdan azabı daha kötüydü şimdi kendime sürekli tekrarlıyorum o daha çocuk o küçük keşfediyor merak ediyor o da bu dünyaya alışmaya çalışıyor…