papatyam-34 kızım ve annelik sürecim bana zamanın ne kadar kıymetli oldugunu öğretti. 2 saatlik uyku uyuyup da gün tamamlanabilirmiş bazen hep 8 saat uyumak zorunda değilmişim, ev işleri illa ki yapılırmış saatler günler ayırmaya gerek yokmuş. Gençliğimi üniv yıllarımı dolu dolu yaşamışım ama nitelik yetersiz. Meğer onca boş zamanda 2 dil öğrenebilirmişim , 2. bir üniv okuyabilirmişim, bi sürü il gezermişim . Ama yapmadım ve geçmiş hayatım pişmanlık hissi uyandırıyor. kızımı büyütüp artık zamanı çok iyi değerlendireceğim günleri planlıyorum eski tembel nurbaharı özlemiyorum🙃