hbbplt bizim evi tarif etmişsin uyutmadan önce güç bela toplamaya calıstım ama geride kalan odalar berbat halde daha yeni duş aldım oturdum saçlarımı kurutmazsam hasta olurum kurutursam uzun sürecek kurutmasam evi mi toplasam diyorum e sabah pazara da gidilecek herşey üst üste biniyor daha bugun bunu konuştum babamla o kadar bozuktu ki artık psikolojim yetişemiyorum diye ağladım ne istiyorsun dedi keşke çalışabilsem kafam dağılsa cocugum kreşe başlasa eğitimini sağlayabilsem sosyalleşmesini sağlasam dedim ama bakacak kimse yok 16sı doğum günüydü 1 hafta hazırlığı temizliği derken ayakta atlattım kaşlarımı aldırmaya gidemedim üstüne de regl oldum cocukla hastaneye gidemedim günlerce ağrıdan kıvrandım biz böyle herşeye yetişmeye çalışıyoruz da bi yerde beden taşıyamıyor stres çok hasta ediyor şu son 1 haftada yüzüm gözüm o kadar karıştı ki kendimi tanıyamadım ama diyorum ki şükret bir çocuğun var sağlıklı mutlu millette ne hayatlar var şükret otur diyorum ama şükrümde sanki bi yere kadar sürüyor kendi ihtiyaçların çocuğun ihtiyaçları derken bi bakmışsın saat bu saat olmuş🙈 asla tek değilsin bu insanı rahatlatmıyor belki ama sadece senin yaşamadığını bilmek de belki iyi gelir diye diyorum bi yerde de akışına bırakmak lazım ama insan anne olunca akışına bırakamıyormuş yoksa sorumluluklar çığ oluyor🥲