Burada uyku eğitimiyle ilgili çok kararsız kalınıyor. Uyku eğitimini yeni almış bitirmiş biri olarak tecrübelerimden bahsetmek istiyorum. Öncelikle hepimizin bebeği gerçekten çok kıymetli, hele benim kızım…. Siz ne demek istediğimi anladınız😍 Uyku eğitimi almaya nasıl karar verdim önce onu söyleyim. Memede uyuma sorunu vardı. Başlarda hiç sorun etmedim ah benim kızım o uyusunda o mutlu olsunda gerisi önemli değil ben memede uyuturumcuydum. Taaaa kiii geceleri artık 30-40 dk bir uyanıp meme istemesi hatta memede uyumasına kadar. Dayanamadığım için aynı yatakta yatıyorduk , eşim içeride kanepede. Ailelerimizden uzaktayız doğu görevi nedeniyle. Yalnızım evde her iş bana bakıyor , eşim yoğun çalışıyor ona rağmen destek olmaya çalışıyor falan ama o da benim kadar perişan halde işten gel çocuğa bak ben biraz uyuyum. Gündüz uykuları max 40 dk memede uyursa 1-1.5 saat o da her zaman değil. Sırt ağrıları, kulunçlar bunlardan bahsetmiyorum artık hepimizde var. Birkaç gün kendimi motive ede ede devam ettim bu sürece ama baktım ki ben çok mutsuzum enerjim yok ne çocuğuma faydam var ne kendime ne evime ne de eşime. Kuzenim daha önce eğitim almıştı onu aradım saatlerce konuştuk karar verdim eğitim alacaktım artık. Eşimde destekledi , sonra bir türlü cesaret edemedim tam 1 ay boyunca ha bugün ha yarın diye diye devam ettim çünkü ağlatamazdım kızımı yani nasıl dayanırım acımasızca falan bu düşüncelerdeyim. Tüm gece memede uyuduğu bir gecenin sabahında eşim işten geldi ve ona çocuğu öyle bir vermişim ki al bak ben uyucam diye eşim psikolojimin o an çok kötü olduğunu anlayıp daha önce konuştuğumuz uyku eğitimi danışmanıyla iletişime geçmiş. Ben uyandım anlattı bana tamam dedim yapıyoruz bu işi. O gün hemen başladık. Formlar geldi iki gün boyunca doldurmamızı istedi. Kendi düzenimize bakıp ona göre planlama yaptı. Odasını ayırdık (aynı yataktan farklı odaya bendeki travmayı düşünün) beşiğini hazırladık, karartma perde, uyku arkadaşı her şey hazır. Eğitim başladı. İlk gün evet ağladı ama tekrar söylüyorum asla katıla katıla ağlatmadık. Normal gündelik hayatta diyelim ki sıkıldı kucak istedi ama o an yemek yapmaya çalışıyorum 2 dakika sabret kızım bitiyor işim derken ki ağlamasına kadar izin verdik ağlamasına ki bu bağıra bağıra ağlamak. Her bebek gün içinde çok kez ağlıyor biliyorsunuz. Nefesi kesilecek kadar bırak ağlasın olmadı. Neyse birinci gün tam 1.saatte uyudu. 60 dk. Karnını okşa , başını sev, geri çekil, bekle biraz ağlasın , ağlamasının dozu arttığında hemen söylüyordum derken uyuduuuu. İlk gece uyanması 2-3 saatte bir oldu ama üçüncü geceden sonra gece uykularımız 🧿 Gece uyandı gidiyorsun yanına ama kucağa almak yok ağlıyor o an uyku sersemi almak istiyorsun sarılmak istiyorsun ama önceki yaşadıklarını biliyorsun inanın 10 dakika içinde hep geri uyudu. Gece uykularımız şu an kesintisiz. Rüya öğünü var. Bazen diş sancısı , karın ağrısı (alerjisi var süt süt ürünlerine arada doktor açarak deneme yaptırıyor onda da kabız oluyor) olduğundan uyanmaları oluyor ama 3-4 dakika içinde geri uyuyor. Gündüz uykularına gelmiyorum çünkü hem tolere edilebiliyor hemde gündüz uykularının uzaması ayları bulur dedi ki öyle oldu. Bebekler isteklerini ağlayarak ifade ediyorlar ve inanın çok akıllılar. Biz duygusal baksakta olaya onlar sadece memeyi bildiği için bu durumu aşamıyorlar bu yüzden bebeğe de destek olmak gerekiyor diye düşünüyorum. Şimdi geceleri mis gibi uyuyan gündüzleri canı isterse 1.5 saat canı isterse 40-50 dk uyuyan bir bebeğim var. Uyandığında mutlu uykusu geldiğinde mutlu. Artık uykusu geldiğinde gözü odasına düşüyor önünde geçerken kafasını odasına doğru atıyor. Başını hemen omzuma koyuyor. Şu an yaşadıklarım o kadar güzel ki Allahım nazar değdirmesin. Bakın süreç zor ama “aaa bebeğim o kadar ağlayacak , ben ağlamasına dayanamam , ben ağlatmamaya çalışıyorum” diye bir çabaya girmemeniz. Şimdi bebek olduğu için masumlarımıza kıyamıyorum. İleriyi düşünün 2 yaş 4 yaş atakları o zamanlar git odanda ağla ya da ağla rahatla diyen anneler olacağımıza çok eminim. Maddiyatınız varsa , dirayetli olursanız , kendinizi ve bebeğinizi seviyorsanız eğitim alın veya kendiniz eğitim verin yapabilirseniz iyice araştırın. Evet bu günler geçici ama bu günler geçerken çok hasar almaya başladıysanız bunun ilerisinde daha çok anneye ihtiyacı olduğunu unutmayın çünkü sağlıklı anne sağlıklı bebek :) Ben tamamen tecrübelerimi anlattım içtenlikle evet uzun oldu ama ben çok çektim. Benim gibi olanlar varsa onlara dokunmak için.