Burada değil fakat İzmir’de özel bir hastanede yaptım. Bebeğim plesantadan ayrıldı. Yoğun kanamayla Acil doğuma alındım. Bunu bile raporlarda geçmedi hastane. Güle oynaya gelmişim gibi gösterdiler. Bebeğimin nabzı 190 oldu. Ve aslında çok şüpheli bir olay vardı neyse onu burda yazmak istemiyorum. Bebeğim 8 gün küvezde kaldı. Su yutmuş bilmem ne dediler. Sesi boğuktu dediler. Fakat çıktığında gösterdiler bana baya ağlıyordu sesi gürdü. Hâlâ kulaklarımda çınlar. Önce 3 gün dediler sonra 5 en sonunda 7. Gün ben 4 gündür emzirmeye geliyorum kaç saat benimle bir sorun yoksa çıkartın artık dedim ertesi gün çıkardılar. 3 günlüktü emzirmeye yanına girdiğimde herhangi bir makineye bağlı değildi ve benimle 2 saat kaldı. Hemşire bıraktı gitti. O an aklıma geldi direk ama konduramadım işte. Ömrümden ömür gitti. Umarım böyle sırf para için 4 yıldır yollarını gözlediğim oğlumu benden ayırmamışlardır. İlk ağladığında yanında değildim, ilk ben kucağıma almadım, altını değiştirmedim, beslemedim. İlk ben uyutmadım, ilk ben saçını okşamadım, ilk banyosunu ben yaptırmadım… umarım anneyi affedersin oğlum. Seni böyle travmatik bir doğumdan sonra dünyada karşılayan maalesef ben olamadım.. neyse ki şu an benimle. Rabbime şükürler olsun, düşmanıma bile yaşatmasın.
