Hayattan Nasıl Tat Alıyorsunuz?

mavi676_ · 2024-07-12T06:23:26+00:00

Evdeyim hep dışarı çıkınca biraz daha iyi hissediyorum ama girince yine aynıyım doğumdan önce evim benim için herşeyimdi mutluydum yine ufak tefek sıkıntılar...

htckvnc

mavi676_ sanki beni anlatıyorsun gibi geldi bende insanların üzüntülerini kendi üzüntümmüş gibi yaşıyorum bu şekilde olan tek ben varmışım gibi hissediyordum🥲

htckvnc

mavi676_ bende gurbetteyim tek seferle uçak falan da yok memlekete bayağı uzak balıkesir -kayseri gitsen gidilmez 🥲🥲

Newmom74

kaderbilge Eşiniz işten gelince 1 saat bebeği oyalasa kendinize bir sürü şey için vakit ayirirsiniz, dün esim çocuğu disari çıkarttı dus aldim rahat rahat o bile cok iyi geldi ondan onceki gün ailecek yürüdük hemde aksam bebisi uyuttuk, sizin bebis disarida agliyorsa baba bebe evde kalsinlar siz temiz hava almaya cikin, yalnizlik da iyidir telefonla uzun uzun konusmayi ozledim mesela yürürken arkadaslarinizi akrabalarinizi arayin normalden farkli bisey yapmis olursunuz 🌸 insan yapacak bisey olmadi mi kuruyor bende öyleyim kendinize bunu yapmak icin izin vermeyin 💕

kaderbilge

Newmom74 inanın o kadar kötü bı haldeyim ki ağlamaktan başka bişi yapmıyorum o kadar bunaldım ki bazen kendimi sucluyorum çok kötü bı anneyim diye

mematiii

mavi676_ vallaha benimde öyle arkadaşım vardı çok ama şimdi hiçbiri yok.Eşim hep dışarı çıkarmaz ben anneme giderim annem çağırır öyle .Bunaloyorum ama sınava hazırlanıyorum en azından çalışıp kızımla gezerim bizle gelmese bile diyorum.

sekerbebeginannesi

mavi676_ hayattan tat almiyorum 🤪

meltemtrkl

Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Eskiden evimi çok severdim, yemek yapmayı, evde takılmayı, tek kalmayı ve kahvemi yudumlamayı.. Artık sevmiyorum. Bebeğim oldu ve ev üzerime üzerime geliyor. Sürekli bir yerlere kaçmaya dışarı çıkmaya çalışıyorum. Onda da emzirmek için yer araya araya tüm tadım kaçıyor.. Ban hayatta tek tat veren şey oğlumun sağlıklı ve hayatımız da oluşu.. Onun dışında eski zamanları özlüyorum tek derdim makyaj indirimleri falandı :)

mavi676_

meltemtrkl düzeltiriz biran önce inşallah herşey güzel olur🙏🏻🌸

Newmom74

kaderbilge öyle düşünmeyin lütfen anne olup da kötü olabilmek mümkün mü hele ki böyle hissediyorsaniz vicdanli bir insansınız demektir lütfen kendinize haksizlik etmeyin 🌸 ben de zorlanıyorum geçecek demeleri sinirime dokunuyor birileri bizi iyi etmeyecek biz kendimizi iyi edecegiz 💖 sizin ruh haliniz cocuga da gecer mutlu anne mutlu bebek, en azindan onun icin iyi olmaya çalışın, sevgiler 💕

Good_mother

mavi676_ sizi çok iyi anlıyorum. Ben de aynı şeyleri yaşadım yakın arkadaşım herkes aynı şeyleri yaşıyor demişti o beni rahatlamıştı. Oğlum 2 yaşına gelince her şey olumlu anlamda değişti. Eski ruh halime döndüm diyemem ama çok rahatladım

mavi676_

Good_mother lohusalıktan sonra rahatlarsın demişti herkes ama daha da kötü oldum şahsen umarım iki yaş iyi gelir 🙏🏻

dyg22

mavi676_ ben doğumdan önce hep dışarıda dolaşan sürekli şehir gezen biriydim doğumdan sonra yere cakıldım resmen çok çok Karalar bağladım ama alıştım gezmeye eşimle gideriz ailem şehir dışında oraya giderim bebek 9 aylık oldu beraber dışarı çıkıp geziyoruz ama eskisi gibi olmuyor tabi bende kendime mutlu olacağım alan oluşturdum balkonumu düzenledim kahve köşesi yaptım kendime çok seviyorum kahve içmeyi çünkü sunumlar yapıyorum eskisinden daha zevk alıyorum aslında sende kendine mutlu olacağın alanlar oluşturabilirsin

mavi676_

dyg22 çok sevindim sizin adınıza umarım bende sizin gibi bı yol bulurum 🌸🙏🏻

serendipity16

mavi676_ bende öyleyim ama benim bebeğim daha küçük hatta geçen bununla ilgili post açmıştım ama bu yeni hayata adapte süreci baya uzun sürüyormuş bebeğiniz büyümüşte olsa hala o sürecin içindesiniz bence insan hayattan zevk almayınca bütün olumsuz şeyleri düşünüyor hele ki eski hayatında çok rahat biriyseniz bende hep dışarı çıkmak istiyorum ama bebekle çok zor oluyor dışarı çıkınca bile keyif alamaz oldum beni dizi izlemek kahve içmek çok mutlu ederdi mesela evde ama şu anda bebeğim biraz uyuyunca ev işi yapıyorum ancak onlara fırsat bulamıyorum

cedoayoburo

Ben de öyleyim. Bebek doğana kadar çok aktif bir hayatım vardı. İş-okul vs. Tiyatro, sinema, bale, konser derken hiç durmazdım. Eşimle birbirimize vakit ayırabilirdik. Kırk gün annem ve kv geldi, yardım etti. Sonrasında istemedim. Annem anlamıyordu, kv çenesi ile darlıyordu. Oğlum daha dört aylık bile olmadı ama ben çok bunaldım. Ayrıca yakında işe başlayacağım. Onun stresi var. Benim de aklıma sürekli kötü şeyler geliyor. Sürekli kaynanamın ve eltimin lafları kafamda dönüyor. Kendi kendime sinirleniyorum. Nas-felak okuyorum ama sakinleşemiyorum. Eşim yardımcı ama annesinin kötü niyetli olduğuna inanmıyor. Mümkün oldukça az konuşup görüşüyorum ama telefondan bile eşimle konuşurken o dilini tutamayıp bana salça oluyor günümü mahvediyor. Çok kıskanç aynı dediğiniz gibi güzel olana bu güzel diyemeyen bende gördüğü yemeği koşa koşa gidip elli kere yapan biri kaynanam. Herkese güzel, hamilelik yakıştı, elbisesi yakışmış vs der bana asla tek kelime iltifat edemez kıskançlıktan. Bizim huzurumuzu kıskanırlar. Eltim de aynı şekilde sürekli kendi çocuğuyla, hamileliği ile benim sürecimi kıyaslar gözü kalır meraktan geberir bizim hayatımızı öğrenmek için can atar… Allah’a havale ediyorum. Bu günler de geçecek diyorum. Bu çocuk elbet Allah’ın izni ile büyüyecek. Allah haklıya hakkını verir. Eşime olan sevgimden sabrediyorum ve çocuğum büyüsün diye gün sayıyorum. Ama hayattan tat almak için benim de kendime vakit ayırmaya bir kuaföre gitmeye bir dışarı tek başıma çıkabilmeye ihtiyacım olduğunu düşünüyorum. Sabır… Bizim de sınavımız yalnızlık ve bu tarz karanlık kalpli insanlar olsun. Çocuklarımız sağlıklı olsun da…

mavi676_

cedoayoburo yazdıklarınızda kendimi buldum o bahsettiğiniz iki insanda adlarını bile yazmak gelmiyor içimden dediğiniz gibi tek amaç huzursuzluk çıkarmak. Bende sonrasında kafamda düşünür dururum kendi kendimi stres eder dururum çocuktan önce böyle değildim şuan çok yakıyorum bu durumu nasıl atlatırız bilmiyorum canım onlar ömür boyu o ahlaktan devam edecek bizim takmamamız lazım 😐

mervemama

mavi676_ Sağlığımıza şükrederek . Bu arada ilk iki yıl sürüyormuş normale dönmek . Ben de yeni yeni toparlıyorum .

mavi676_

mervemama iki yıl çok uzun bı süre değil mi 🥲

ozlemtsd

mavi676_
Aynısı bende de var bunların sürekli hemde alıştım gibi fikirlerin benimle yaşamasına malesef🥹

minikpapatyamveben

mavi676_ "mutluluk aramakla bulunacak birsey değildir, onu inşa etmek gerekir"diyir dogan cuceloglu. İnşa etmek de fedakarlık anlayış empati vicdan hepsini kapsıyor ve bazen hepimizin bunaldigi dönemler oluyor. Şu an ben de öyleyim

Bebislerhakkinda

mavi676_ yalnız değilsin bende hep evdeyim, çıksam noluyor ki değişen bisey yok yoruldugumla kalıyorum. Çıksam gidecek adam akilli biyer yok İstanbulu gobeginde sanayi tarafları olduğu için parklar çingene dolu insan gdemiyor. Bi tane yeşillik alan yok .avm var arabayla gidiliyor arabam yok,bıktım cok sıkıldım işimi, gezmeyi ,para harcamayı özledim, şimdiyse evde sürekli cocuk uyut besle ev işi yap bıktım. İşten gelince bir saat çocuğa baksın dedikleri adam yorgun geliyorsa hic ağzını açıp da çocuğa bakarmisin ben gidip kahve keyfi yapayım diyemiyor insan .Bu biraz ütopik yani.işten gelen adam ac oluyor direk sofra kuruluyor .kaldir, bulaşık vs derken çocuğun uyku saati geliyor ,banyosu maması derken al sana özel zaman

suheyla92

mavi676_ aslında hayattan tat almak bulundugunuz evle ya da mevkiyle alakali degil tamamen bizim ruh halimizle bağlantıli bence destek alin rahatlarsiniz bir de eger mumkunse haftada bir gun iki uc saatligine bi kursa gidin hobi ya da dil herhangi bi kurs. Devletin actigi ucretsiz kurslar var sosyallesmeniz lazim bence tek ihtiyaciniz bu.

pnrtrk

mutlu olmak istiyorum diye ideayla başlamayın. bende hep mutsuzum işte mutlu olmak istiyorum diye dövünüyorken psikoloğum zorunda değilsin dedi. yaşaman gerekiyorsa o an mutsuz ol. mutsuz olmak da insanın doğasında var, herkes öneri sunmuş kahve yürüyüş spor bebeyle gezmek diye. herkesin dinamiği evi bünyesi farklı, mutsuzum diye kendini yeme mutlu olmak öyle birsey değil. Geçici süreç bunlar.

crybaby

mavi676_ bende öyleyim bugün kırk günlük oldu göğüs yaraları dikiş acıları bebek bakması o kadar psikolojim bozuk ki artık dayanamıyorumçok kötü durumdayım hiç mutlu değilim

suheyla92

crybaby bebeginiz henuz cok kucuk cok normal boyle hissetmeniz lohusa psikolojisi oyle oluyor ben de yasadim. Geçecek merak etmeyin sabirli olun alabildiğiniz kadar destek alin uyuyun bol bol. Gececek 🙏

alexab

mavi676_ depresyonun süresi olmuyor maalesef terapi yardımı alın. Ben de eski beni özlüyorum ama doğum yaptıktan 2 hafta sonra artık eski benle vedalaşmam gerektiğini anladım. Siz daha vedalaşamamışsınız. Zor evet ama hayat bu işte acısıyla tatlısıyla geçip gidiyor yıllar. Siz de eski size veda edin birkaç yıl sonra eski size %50 oranında yaklaşacaksınız zaten bebiş büyümüş.

doga1

mavi676_ sen=ben 😔

« Önceki Sayfa Sonraki Sayfa »