Tinymom bizim de kedimiz vardı , evde doğup büyüyen bir tekirdi. Hamile olduğumu öğrendiğimde daha 2-3 aylıktı yani pek zahmeti yoktu bende dedim iyi olur çocukla oynarlar beraber büyürler.fakat büyüdükçe çok zahmetli olmaya başladı. Tuvaletini yapıp 10-15 dk kumda vakit geçirirdi e ayağına kakası yapışıyordu öylece bütün evi geziyordu. Götünde nöbet tutuyordum hayvanın tuvaletten çıkar çıkmaz ayaklarını yıkıyordum. E çalıştığım için gün içinde yalnız kalıyordu. Bi geliyordum her yer batmış . halı yıkamaktan heba olmuştum. Sonra bi iki kez dışarı çıktı sonra hep çıkmak için sürekli bağırdı durdu. Kılı tüyü de cabası yani asla temizlenmiyordu. Sahiplendirmek zorunda kaldım maalesef. Çok severim kedileri , hala çok özlüyorum ama bebekten snra asla yapamazdım, şu an bile kendimize yetemiyorum kediyle hiç baş edemezdim çünkü çoook zahmetli .