Merhaba arkadaşlar
2 aylık bir oğlum var. Oğlum doğmadan önce sahiplendiğimiz 2 yaşında bir kedimiz var. Kedimizi öyle el bebek gül bebek sevgiyle büyüttük ki bebeğimiz eve geldiğinden beri bize küs. Hamilelik sürecimde de hep sevdik alıştırmaya çalıştık kardeşine. Hiçbir şeyini ihmal etmedik hala etmiyoruz. Eşim çok üzülüyor devamlı seviyor onu. Yaş mamalar, krem mamalar veriyoruz oyuncaklar alıyoruz sürekli. Ama bebeğimle ilgilenmem gerektiği için bana küs ve bebeğime sinirli. Uzaktan öyle sinirli, küs bakıyor. Bebeğim iri bir çocuk, park yatak aldık 1 dakika yatıramıyoruz. Hemen yatağa girmeye çalışıyor kedi. Çocuk bizle aynı yatakta yatıyor, sığmıyoruz. Nereye gitsek evin içinde çocuğu da taşıyoruz veya uyuyor diye acıyıp başında oturuyoruz saatlerce. Çünkü kedim düşman düşman izliyor onu hep. Bir şey yapacağını düşünmüyorum ama veteriner kesinlikle tek bırakma dedi. Ummadığın şeyler olur dedi. Şuan ev 31 derece, çocuk reflü yatağının kenarına ayaklarını atmış yatıyor, kaldırdım düz yatağa koydum öyle bir yayıldı ki gülerek, içim acıdı. Kedimi üzmeyelim derken çocuğumun hakkına giriyoruz resmen. Ne yapacağımı şaşırdım. Yatağa bırakmak istiyorum bebeğimi. Kedimi de vermek istemiyorum aslında. Alışmasını istiyorum ama 73 gündür alışmıyor daha kinlendi. Önerilerinize açığım arkadaşlar ne yapabilirim ben, kediyi sahiplendirmem mi gerek