Bu ara ustumde bir ağırlık var sanki. Keyfimde yok gibi. Bakimlarini, yemegini duzenli yaparim onlardan yana sorun yok ama canim hic oyun oynamak istemiyor. Kendisi oyun oynasin diye oyun ortami hazirliyorum orayi birakip yanima geliyor. Ona sariliyorum masal okumaya filan calisiyorum, sarki soyluyorum onlari da istemiyor. Yaninda oturup onunla oyun oynayim istiyor. Biraz oynuyorum ama cabuk sıkılıyorum. Benim gibi olan var mi vicdan azabi çekiyorum ama kendimi zorluyorum. Eskiden bol bol disari cikarirdim ama bu ara bebegimi disari cikarmakta istemiyorum cunku her ciktigimizda bas bas agliyor. Parkta sallayim diyorum salincakta kendini kaydiriyor beni istiyor. Gune 6da basliyoruz hep ikimiziz aksam 6da babasi gelir o da cani isterse ilgilenir yoksa uyuyana kadar yine benimle. Yorgunluk mu acaba diye dusunuyorum. Biraz buyuk olsa krese vermek isterim ama 9 aylik daha.