Mavisell Şöyle anlatayım ben kaygılı bir yapıdayım.Hamilelikte zor zamanlar geçirdim ve bebeğimi kaybetme korkusu yaşadım içten içe.Karnımda hareketi çok azdı.İki kere suyum azaldı ve son haftalarda gelisim geriliği var dedi doktor kilosu az diye.Doğumum sıkıntılı oldu 2 aya yakın kendime gelemedim.Derken bebeğimin tortikolisi çıktı sonrasında kasık fıtığı ameliyatı derken annem aylarca yanımda kaldı.7 8 ay annem bizdeydi.Bu süreçte anneme alıştığını düşündüm.Göz teması var bebeğimin ama benle daha az olduğunu düşündüm hep.Seslenince bakıyor mesela gelip beni öpüyor kaybolursam hemen arıyor.Bu kez de kaygılı bağlanma mı diye korkuyorum.Çocuk doktorumuz dedi ki bebeğini bu kadar düşünen bir anne güvensiz bağlanmamıştır ama sınır ve regülasyon çalışmak gerekli dedi.
Gelişimsel olarak aileye çok zeki geliyor ama boynunu tutması,emeklemesi,yürümesi hep geç oldu.Ayrıca iştah sorunumuz var yemiyor hep meme istiyor.Persentil çok düşük araştırıyoruz şuan.Ben de kısayım ve minyonum eşim orta denebilir genetik ihtimal var .
Tabi bu durumu dikkate almak lazım ama ilişki en önemli.Çok kaygıya kapılırsanız kendi regülasyonunuz bozuluyor bebeğinkini sağlamak zorlaşıyor.Ona alan açarak olabildiğince ortak dikkat olan şeylere yönelin