Atlasligunler
Üç yaşında oğlum
İki yaşından beri aralıklı sekılde gıdıyoruz
Eylülden beri ise sürekli haftada üç gün ıkı buçuk saat şeklinde oyun evine gıdıyor
Aslında anaokulu kıvamında bır yerde denebilir
Biz sene sonuna kadar gıdecegımız ıcın 5400 şeklinde verıyoruz ama günlük gırısler ıkı buçuk saati 65o ydı En son
Oğlumu yalnız büyüttüğüm için bırbrımıze çok bağlıydık bağımlı degılmısız ama bunu anlamış oldum bu süreçte ve bu beni mutlu eden en güzel gelısme oldu
Bu oyun evı harıcı bır çok yere gıttık ama oğlum benden asla ayrılmadı ve hep beraber etkınlıklere katılım sağladık
Bu oyun evine basladıgımızda da endıselerım vardı çünkü artık benden bağımsız olmasını bana güvenmesini istemıyordum
Tek başına bırey olduğunu ancak ben yanından ayrılınca beni gormeyınce başaracak olduğunu bılıyordum
İki ay oyun evıne beraber gıttık sonrasında artık konuştum ve okula anneler gelemeyecegını artık arkadaşların ve öğretmenlerin ile zaman gecırmesı gerektiğini anlattım
Ilk gun ayrılırken kapıdan ağladı ve bende ağladım kapı kapanınca cınku benim ıcınde kolay süreç degıldı
Ikıncı gun ıse bana bye bye yaptı çocuğum ve bu hayaldı benim Icın
Aşırı kolay atlattık surecı cunku oraya guvenmıstı artık ve kuralın böyle olduğunu annelerın gelemeyecek olduğu konusunda kafasında bıtırdı sanırım
Ayrılık kaygısına düşmeden guvenlı bağlanmamızı zedelemeden kuşumu ucuruvermıstım 🥰
Bızım surecımız böyle ilerledi☺️