ÖNCELİKLE Normalde burda bi tartışma açmadan önce forumdaki ara kısmından konuyla ilgili önceden neler konuşulmuş mutlaka bakarım okurum hiç başlık açmama gerek kalmadı genelde yorum atarım. (O yüzden her gün aynı başlıkların açılmasına da biraz hayret ediyorum) Ama bi 20 gün sonra, 1 ay sonra falan bakıp hatırlamak duygulanmak için bu başlığı açıyorum çünkü bu 4. Ay içimden geçiyor arkadaşlar.
Telefona bile bakamıyorum mesajlarım birikmiş durumda aramaları açamıyorum çok nadir, eşim zaten evdeyse sadece sen konuş diyorum 🤭 3 ay dolduğundan beri bebeğimi tanıyamıyorum. Gündüzleri emmeme uykuya geçerken veya uykudayken şanslıysam uyandırmadan emzirme yaşıyoruz. Uykuya geçerken mi dedim? Aman Allahım çığlık kıyamett.. Benden de yardım çığlıkları.. 😅 uyursa 10 dk sonra kalkmalar, en uzun uykular yarım saat oldu. 🚬 Kucaktan inmek istemiyor kucakta da omzuma doğru durmak istemiyor illa önümü görecek kendini sağa atıyor sola atıyor benden başka kimsenin kucağında durmuyor şanslıysam babasında duruyor, misafir geliyor alt üst oluyorum, biz gidelim diyorum burnumdan getiriyor. Bundan sonrası içimi dökme postu olarak devam edicek 😁
Harika biri ona bayılıyoruz ben de babası da 🤭 ama şu son günlerde ikinci çocuğa asla diyorum 😁 Kolik değil artık ama o dönemleri çok özledim. İlgisini çekecek oyuncak çıngırak salıncak kartlar hiçbir şey başarılı değil 🚬 Bitikleri oynamak ne demekmiş şu sıralar anlıyorum.
Tecrübeli anneler hakikaten işe yarayan bişeyler varsa söyleyin lütfen 🙏🏻