Zlhaanne bizde tayinciyiz ilk evim komşularım o kadar iyi insanlardı hiç yalnızlığı mı bilmedim sonra doğumdan önce taşınmak zorunda kaldık evi saatik dedikleri için burda kimse aylarca kapımı çalmadı eşimin gece nöbetleride oluyor iki çocukla hep yanlız kaldım çok zor günler geçirdim o kadar ağladıkları oldu kimse gelmedi sonra görünce bu gün çok ağladı bu gün az ağladı dediler şimdi bazen ben bazen onlar arıyor ama ailem yanında yoksa gerçekten komşuluk çok önemli eski evimde olsam bu kadar yıpranmazdm evimin işine bile yetiştirdim yardım ederdiler yada çocuklarım la ilgilenirler di yapardım hala bunaldığım da komşuları ma giderim eskisi gibi yanında ki olmuyor ama olsun