Utangaç kızım😕

Dupduru19

Kızım 3,5 yaşında. Kreşe gidiyor 1,5 yıldır. Küçüklüğünden beri insanlardan çekinir utanır biri baksa yüzünü kapatır kalabalığa girse ağlardı. Kreşe gidince bu biraz daha azaldı çok şükür ama amranlarıyla aynı ortamda olduğunda bile kendi oyuncaklarını almayı onlarla oynamayı ilk başta beceren ez konuşamaz ve çekinir bayağı. Bugün kreşe hazırlarken cümle içinde oha kelimesini kullandı. Doğru değil kızım söyleme bir daha o kelimeyi dedim ama arkadaşlarımda söylüyor anne dedi. Onlarada yanlış olduğunu söyle bir daha söylemesine dedim. Olmaz söyleyemem diyor. Neden söyleyemezsin diye sordum çünkü utanıyorum dedi. Çok şaşırdım utandıpının farkında artık demekki arkadaşları arasında söyleyemediği konuşurken çekindiği haller oluyor. Hamileyken en büyük korkum buydu başıma geldi. Babası ve bendede çocuklukta utangaçlık vardı halada öyle ama bunu bilerek onu özellikle yetiştirmek istedim ama olmadı. Daha küçüklükten parklara götürmeler insanlar içine girip çıkmaya çalışmalarım üzerine titremem filan daha ne yapabilirdim neyi yanlış yaptım bilmiyorum. Açıkcası üzüldüm bunun üzerine. Bunu değiştirmek mümkünmüdür. Bir pedegog yada çocuk psikiyatristi buna iyi gelirmi sizce?

Kitapkokusu

Dupduru19 Pedegog yardımı iyi olur tabii. Benzer sorun bizde de var ama bizde alışma süreci var onu halledersek biraz daha rahat davranıyor. Genel olarak evde gayet güzel şekilde iletişim kurduğum oğlum başkalarının yanında dediğiniz şekilde davranıyor. Sadece dışarı da bu şekilde değil mi? Akraba ilişkileriniz nasıl? Örnek verecek olursam birisinde bir şey görüyor yada birisinden bir şey isteyecek direkt dönüp bana söylüyor anne sen söyler misin diye, ben ona anlatıyorum yanına gidip kendin isteyebilirsin falan ama biraz utana sıkıla gidiyor. Okul zamanı da öğretmeniyle konuşmamız olmuştu arkadaş grubuna katılmakta sorun yaşıyor çekiniyor diye. Sosyalleşmesi için bende çabalıyorum düzenli dışarı çıkıp insanlarla muhatap oluyoruz yada oyun gruplarına götürüyorum. Bir süre alışınca sonrasında daha iyi oluyor. Ben bunun geçici bir şey olduğunu düşünüyorum.

Dupduru19

Kitapkokusu çok benziyoruz umarım dediğiniz gibi geçicidir. Akraba ilişkilerinde sizin dediğiniz gibi birşey olsa kendi gidip söyleyemez benim söylememi ister yada orada olmak istemeyip çekiştirip çıkmak ister kuzenlerimle güzel iletişim kurup oynuyor ama onlardan biri bunu sıkıştırıp gittiğinde yada elinden oyuncağını aldığında ondan çekinip onun olduğu yere giremiyor evde tam tersi bize kök söktürür herşeyi kendi yapmak ister büyük biri gbi davranır gayet iletişim rahattır ama yabancılarla olmuyor bu. Kreşte öğretmeni ile konuştum arkadaşları ile iletişimi iyiymiş gayet seviliyormuş oyunlar kuruyormuş ama ben resimlerden ve videolardan onalr kadar rahat olmadığımı az çok görebiliyorum