3 ay oldu annemi kaybedeli, onu anmadığım gün yok, babamlara gidiyorum dolabında giyisileri duruyor yazın ortası annemin hırkasını giyip öyle duruyorum orada bi eteğini üzerime çekmek istiyorum hemen, o kıyafetleri annemin giydiğini hatırlıyorum bunları o giyerdi gözümün önüne geliyor resmen, hiç bu kadar yakınım ölmemiş benim ben ölüm nedir bilmiyormuşum bayram sabahı insan ilk önce mezarlığa gidince anlıyormuş büyüdüğünü etrafının bir bir azaldığını, çok hastaydı çok inledi gözümün önünde gizli gizli çok ağladım Allahım çektirme nolur çektirme dedim hep inşallah şimdi tüm ağrıları acıları dinmiştir gunahlarına kefaret olmuştur inşallah, insanın imanı inancı olmasa dayanamaz bunca şeye..