aybikreis bence yaşadığımız devrin ortak problemi. Her yerde insanlar alıp kullandıkları eşyaları giysilerini arabalarını yatıştırır oldu. Makyaj, giyim, ev eşyası videolarıyla dolu her yer. Çocuklar da birbiriyle kalem markası, ayakkabı markası konuşuyor. Doğal olarak o yaşlarda demekki zengin /fakir algısı oluşmaya başlıyor. Ben bunun can sıkıcı bir şey olduğu konusunda hemfikirim sizinle. Yine de çok takılmamak gerekiyor. Zamanla doğrusunu öğrenecektir. Fakirlik ve zenginlik konusunu doğru anlamasını sağlamaya çalışmak daha güzel olur gibi. Fakir diye bize denmez. Temel ihtiyaçlarını karşılayamayan, karnı aç, evi olmayan kişilere denir. Biz fakir değiliz. Ama evet zengin de değiliz. Gördüğün her şeyi satın alabilecek kadar zengin insanlar değiliz. Komşumuz da öyle değil, amcan, dayın ve arkadaşların da değil. Herkes ihtiyacı ina göre alışveriş yapar. Bizim aldığımız şeyleri onlar almazken, onların almadığını da biz alabiliriz. Herkesin ihtiyacı farklıdır vs.demek mi gerek acaba. Tabi bu o yaştaki Bi çocuk için karmaşık ama anlayacağı şekilde nasıl söylenirse. Aklıma bu geldi. Ama bilmiyorum tabi ne kadar doğru olur.