Benim de bebeğim 2 aylık daha, burada yazanları okuyup okuyup hayaller kuruyorum 🥲 bir yandan hem evde çok bunalıyorum sıkılıyorum, çocuktan önce ev işleri asla doğru düzgün yapmayan ben, ufacık yerde saç göreyim tv sehpasında toz göreyim batar oldu, elim de yavaş temizlik yapmak çok vaktimi alıyor, sürekli süpürge açma isteği var içimde, açamıyorum da her zaman fırsat bulamıyorum huzursuz oluyorum açamayınca, çocuk sürekli durmuyor, çocuk uyudukça sürekli bir iş yaparken buluyorum kendimi.
geçen gün pilim ciddi anlamda bitti, çocuk gece 3te kalktı sabah 7ye kadar doğru düzgün uyumadı(zaten yatağa 11-12de girmiştim ben de) ağladı vs eşim işe gidecek diye oturma odasına gittik koltukta oturur vaziyette o kucağımda tilki uykusunda uyudu ben mahvoldum.
Sabahına sabah 7-8 gibi bir de eşim kalkmış diyor ki “çocuk için çok fazla endişeleniyorsun çocukla ilgili her şey seni çok etkiliyor” vs dedi bunu demesiyle iyice çıldırdım patladım. “Neden acaba? Çünkü çocukla 24 saat ben geçiriyorum. Al o zaman sen bak ben gidiyorum” dedim içeri gittim, ağlıyordu çocuk yine, attım kucağına ağlayan çocuğu, ağlaması iyice arttı susturamadı.
Belki 5 dk sonra gittim yine yanına dayanamadım çocuk çok ağlıyor, eşim panik çocuk elinde susturamıyor. “Acaba doktora mı götürsek hiç durmuyor” dedi 🤣 “aaaaa rahat ol biraz ya” dedim Aldım çocuğu kucağıma sustu bana dokununca.
Uzun uzun yazmak anlatmak istedim böyle bunları anlatabileceğim kimsem yok eğer buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim.