Merve2017 Annelik stresle dolu ama tek bildiğim şey ne kadar engel olmaya çalışırsan o kadar yapıyorlar 27 aylık oğlum 2 aylık da bi oğlum var doğumum çok zordu acil sezeryan ile doğumum gerçekleşti büyük oğlumu istedim kardeşini görsün diye ertesi sabahına oğlumu getirdi eşim odaya girdiğinde bak bebeği getirdim dedim yataktan kalkamıyorum orası ayrı bir durum annem kayınvalidem bişey yapar dediler kimse sesini çıkarmıyacak dedim eşimle bunu hamilelik boyunca konuştuk sarıldı öptü tabi ki istemediği zamanlar oldu eve çıktık onu hep ben uyutırken dikişlerimden dolayı yanına yatamadım baktım araya kıskançlık girecek ağlaya ağlaya yanına yatığ sarılıp uyuttum şuan aynı odada tek bırakıp ev işi yemeğimi yapıyorum ve ben yokken kesinlikle yanına yaklaşmaz ağlarsa emziğini verir şıngırdaklarını sallar kusarsa ağzını siler öpüp sarılacağı zaman anne bebe der veririm kucağına öper yatarken bebe der yanına yatırırım kardeşinin üstğnğ altını değişirken büyük oğlum dan yardım isterim veya oyun halısına yatırırken gel abisi yanına yat kardeşin seni istiyor derim vurmayı denedi ama yapmadı çok şükür eşimle ben bu süreci daha ağır atlatırız diye düşünürken yapacaklarını engelemiyeceğimizi konuştuk siz de kardeşine vurma yerine ona anlatarak bu süreci atlatabilirsiniz mesela benim en çok yaptığım şey havalar güzelken kardeşin seni parka görğrmek istiyor gidelim mi diyorum alıyorum 2sini parka gidiyoruz veya yemek yerken küçğk oğluma anlamayıcağını bildiğim halde bak abin yemek yiyor diyorum eşim vardiyalı çalışıyor evde olduğu zamanlarda birlikte bişeyler yapıyoruz esirgemek yerine bırakmak daha mantıklı geliyor