mugetugra 3 yaşında kızım gene geç uyudu bağırdım kızdım uyudu sonra şuan yanındayım o uyuyor öpüyorum kokluyorum özür diliyorum saçını kafasını okşuyorum sarılıyorum pişmanım mesela şuan ama yarın yine aynı bağıran kızan bir anne olarak devam edicem güne ve. Böyle olmaktan nefret ediyorum pişman olup hep aynı şeyleri yapmaktan o kadar bunaldım ki 3,5 aylık bir kızım daha var oda yoruyor. Zaten plansız gebelikti. Ama küçük bebeğim yokken de ben yine aynı sabırsız tahammülsüz çabuk sinirlenen öfkelenen bir anneydim hepten dibe battım küçük doğduktan sonra. Annem yakınım da oturuyor devamlı gelip gidiyor ben gidiyorum keza akrabalarım da öyle onlarda destek oluyor eşim desen akşam işten gelince yatana kadar o bakıyor ilgileniyor yani yardım edenim destek olanim olmasına rağmen bu lanet huyumu bırakamiyorum demek ki sıfır desteksiz çocuk büyütsem daha kötü olurdu diye düşünüyorum ne yapcam bilmiyorum