Kızım 14. Ayına girmek üzere butun ataklar sıçramalar dış sıkıntıları ağlamalar gece uykusuzlugu vs vs bir sürü şey yasiyorum çocuğumla her anne gıbi fakat bazen öyle anlarim oluyor ki herşeyden nefret ediyorum bikiyorum beziyorum avaz avaz ağlamak bağırmak istiyorum yorgunluk uykusuzluk sürekli yaşanan bir kısır döngü çocuğumano anlarda çok sert oluyorum bağırıyorum kızıyorum yanımdan gitsin istiyorum gözüm dönüyor nefes almak istiyorum fakat sonra oturup hüngür hüngür ağlıyorum ben ne biçim anneyim ben çocuğumu sevmiyor muyum diye 😔 oysaki onun saçının teline ömrümü feda ederim sevgisi kıymeti tarifsiz..ama bu duygular beni yiyip bitiriyor ona öfkelenmek sert yaklaşmak sesimi yükseltmek istemiyorum fakat bazen o kdar daraliyorum ki istemsizce davranışlar sergiliyorum sadece ben mi boyleyim yoksa annelik böyle ilerleyen bir süreç mi bunları düşünmekten kafayı yiyeceğim 😔